@article{Zawadzki_2020, title={Dzieje malborskiej rezydencji Towarzystwa Jezusowego 1618–1780}, url={https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/ep/article/view/5750}, DOI={10.31648/ep.5750}, abstractNote={<p>W okresie nowożytnym Malbork był ważnym ośrodkiem miejskim w Prusach Królewskich. W latach 1618–1780 działalność duszpasterską w tym mieście prowadzili jezuici. Do zakończenia wojny ze Szwedami w 1660 r. zakon nie posiadał własnej świątyni, lecz wspomagał księży diecezjalnych w kościele parafialnym św. Jana. W 1666 r. rezydencja jezuicka w Malborku otrzymała pokrzyżacki kościół Najświętszej Maryi Panny na Zamku Wysokim wraz z kaplicą grzebalną św. Anny. Poza pracą duszpasterską wśród malborskich katolików jezuici prowadzili także nauczanie młodzieży męskiej i organizowali misje parafialne na Żuławach i Powiślu. Ważnym obszarem ich działalności były próby rekatolizacji zdominowanego przez luteran Malborka i okolicznych miejscowości. Kres istnienia rezydencji malborskiej przyniosło breve papieża Klemensa XIV „Dominus ac Redemptor” 21 lipca 1773 r. Ostatni zakonnik opuścił miasto w 1780 r.</p>}, number={XX/2}, journal={Echa Przeszłości}, author={Zawadzki, Wojciech}, year={2020}, month={sie.} }