ŻYCIE CHRZEŚCIJAŃSKIE JAKO URZECZYWISTNIANIE PRAWDY

Ryszard Hajduk

Wydział Teologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
https://orcid.org/0000-0002-8012-2184

Maksym Adam Kopiec


https://orcid.org/0000-0002-1055-6251


Abstrakt

W epoce kwestionującej istnienie prawdy obiektywnej i możliwości jej poznania Kościół głosi światu prawdę, której źródłem jest boski Logos. Jest to prawda o miłości Bożej ukazującej się najpełniej w osobie Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Ucieleśnia On prawdę o Bogu, który jest miłością, a także odsłania prawdę o człowieku, jego powołaniu i przeznaczeniu. W świetle Bożej prawdy człowiek może popatrzeć na samego siebie z miłością i urzeczywistniać się w miłości na Boży obraz i podobieństwo. Prawda głoszona przez chrześcijaństwo ukazuje ludziom dobro i pomaga im właściwie wykorzystać posiadaną przez nich wolność. Jest ona podstawą do tworzenia struktur społecznych, wspierających integralny rozwój ludzki i budowanie zdrowych więzi międzyosobowych.
Dzięki niej człowiek może uniknąć podporządkowania siebie wskaźnikom ekonomicznym i postępowi naukowo-technicznemu. Odniesienie się do prawdy obiektywnej umocowuje w życiu normy etyczne, regulujące działanie jednostek i czynników społecznych, przyczyniając się do rozwiązania problemów pojawiających się w życiu społecznym i politycznym, a także w biznesie i ekonomii.


Słowa kluczowe:

Ewangelia, humanizm, chrześcijaństwo, mądrość, życie społeczne, biznes


Ahner Eugene C., 2007, Business Ethics. Making a Life, Not Just a Living, Maryknoll.
Ardui Johan, 2006, Truth, Rock Music and Christianity. Can Truth Be Maintained in the Dialogue Between Theology and Rock Music?, in: Mathijs Lamberigts, Lieven Boeve, Terrence Merrigan (ed.), Theology and the Quest for Truth. Historical- and Systematic-theological Studies, Leuven, p. 199–212.
Arens Edmund, 1990, Zur Struktur theologischer Wahrheit, Zeitschrift für Katholische Theologie, No 1, p. 1–17.
Bauman Zygmunt, 2007, Płynne życie, Kraków.
Becker Patrick 2009, Diewald Ursula, Relativismus, Postmoderne und Wahrheitsanspruch, Stimmen der Zeit, No 10, p. 673–684.
Beinert Wolfgang, 2002, Befreiende Wahrheit, Stimmen der Zeit, No 4, p. 263–276.
Benedetto XVI, 2006, Lettera enciclica “Deus caritas est” (2005), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019, <http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/it/encyclicals/documents/hf_ben-xvi_enc_20051225_deus-caritas-est.html>.
Benedetto XVI, 2007, Lettera enciclica “Spe salvi” (2007), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019, <http://w2.vatican.va/content/benedict-vi/it/encyclicals/documents/hf_ben-xvi_enc_20071130_spe-salvi.html>.
Benedetto XVI, 2009, Lettera enciclica “Caritas in veritate” (2009), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019, <http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/it/encyclicals/documents/hf_ben-xvi_enc_20090629_caritas-in-veritate.html>.
Blanco Sarto Pablo, 2005, Joseph Ratzinger. Razón y cristianismo, Madrid.
Blanco Sarto Pablo, 2011, La teología de Joseph Ratzinger. Una introducción, Madrid.
Boeve Lieven, 2010, Christian Faith, Church and World, in: Gerard Mannion, Lieven Boeve (ed.), The Ratzinger Reader. Mapping a Theological Journey, London–New York, p. 119–138.
Botero José S., 2005, La benignidad pastoral. Hacia una pedagogía de la misericordia, Bogotá.
Brytting Tomas, 1992, De Geer Hans, Moral Dilemmas and Organization Design, in: Peter Koslowski (ed.), Ethics in Economics, Business, and Economic Policy,
Berlin–Heidelberg, p. 95–115.
Chavez Aviña Monica, 2003, El sufrimiento a la luz de la misericordia, Madrid.
Concilio Vaticano II, 1966, Constituzione “Gaudium et spes” (1965), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019, <http://www.vatican.va/archive/hist_councils/ii_vatican_council/documents/vat-ii_const_19651207_gaudium-et-spes_it.html>.
Edmonds Mike, 2018, Truth. Growth. Repeat. A Business Manual for Generation Why, Milton.
Fisichella Rino, 2014, Miejsce apologetyki w nowej ewangelizacji, Communio, No 1, p. 21–34.
Francesco, 2013, Lettera enciclica “ Lumen Fidei” (2013), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019, <http://w2.vatican.va/content/francesco/it/encyclicals/documents/papa-francesco_20130629_enciclica-lumen-fidei.html>.
Francesco, 2015, Bolla “ Misericordiae Vultus” (2015), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019,<http://w2.vatican.va/content/francesco/it/apost_letters/documents/papa-francesco_bolla_20150411_misericordiae-vultus.html>.
Garay de Jesus, 1993, El juego. Una ética para el mercado, Madrid.
Giovanni Paulo II, 1991, Lettera enciclica “ Fides et ratio” (1998), in: La Santa Sede [online], accesso: 1.07.2019, <http://w2.vatican.va/content/john-paul-ii/it/encyclicals/documents/hf_jp-ii_enc_14091998_fides-et-ratio.html>.
Hinson E. Gleen, 1981, The Evangelization of the Roman Empire. Identity and Adaptability, Macon.
Inglehart Ronald, 1998, Modernisierung und Postmodernisierung. Kultureller, wirtschaftlicher und politischer Wandel in 43 Gesellschaften, Frankfurt a. M.
Koch Kurt, 2009, Der dritte Weg zu glauben. Grundzüge eines öffentlichen Christentums, Geist und Leben, No 1, p. 20–37.
Lehner Wolfgang, 2016, Ruf in die Zeit – das Jahr der Barmherzigkeit. Barmherzigkeit in medialen Mechanismen, Klerusblatt, No 4, p. 78-82.
Nissing Hans-Gregor, 2011, „Was ist Wahrheit?”. Josephs Ratzingers Einsprüche gegen den Relativismus, in: H.-G. Nissing (ed.), Was ist Wahrheit? Zur Kontroverse um die Diktatur des Relativismus, München, p. 9–32.
Ratzinger Joseph, 1970, Wprowadzenie w chrześcijaństwo, Kraków 1970.
Ratzinger Joseph, 1986, Raport o stanie wiary. Z Ks. Kardynałem Josephem Ratzingerem rozmawia Vittorio Messori, Kraków – Warszawa.
Ratzinger Joseph, 2001, Wahrheit des Christentums?, in: Albert Raffelt (ed.), Weg und Weite. Festschrift für Karl Lehmann, Freiburg i. B, p. 631–642.
Ratzinger Joseph, 2005, Wiara – prawda – tolerancja. Chrześcijaństwo a religie świata, Kielce 2005.
Schmid Peter F., 1997, Heil(ig)werden durch Selbstverwirklichung? Seelsorge als Herausforderung, Theologisch-Praktische Quartalschrift, No 3, p. 256–268.
Schüssler Fiorenza Francis, 2011, Systematic Theology. Task and Methods, in: F. Schüssler Fiorenza, John P. Galvin (ed.), Systematic Theology. Roman Catholic Perspectives, Minneapolis, p. 1–78.
Steins Georg, 1996, Gottesverwechslung, Gottvergessenheit und Religionsfreudigkeit oder: Wenn doch die Propheten anbrächen…, in: Josef Homeyer, Georg Steins (ed.), Kirche – postmodern „überholt”?, München, p. 57–74.1
Stiller Brian C., 2005, Preaching Parables to Postmoderns, Augsburg Fortress.
Twomey Vincent, 2009, Kościół nie ma prawa ingerować w sferę polityki?, in: Ryszard Hajduk (ed.), Współczesne herezje, Olsztyn, p. 127–142.
Wahren Heinz-Kurt E., 1996, Das lernende Unternehmen. Theorie und Praxis des organisationalen Lernens, Berlin.
Weigel George, 2005, Katedra i sześcian. Europa, Stany Zjednoczone i polityka bez Boga, Warszawa.
Wielgus Stanisław, 2001, Postmodernizm, in: Ryszard Czekalski (ed.), Katecheza wobec wyzwań współczesności, Płock, p. 33–48.
Wielgus Stanisław, 2008, Postmodernizm, Keryks, No 7, p. 35–56.
Yarnell Malcolm B., 2007, The Formation of Christian Doctrine, Nashville.
Zimmermann Jens, 2012, Humanism and Religion. A Call for the Renewal of Western Culture, New York.

Opublikowane
2019-12-13

Cited By /
Share

Hajduk, R., & Kopiec, M. A. (2019). ŻYCIE CHRZEŚCIJAŃSKIE JAKO URZECZYWISTNIANIE PRAWDY. Forum Teologiczne, 20, 47–59. https://doi.org/10.31648/ft.4802

Ryszard Hajduk 
Wydział Teologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
https://orcid.org/0000-0002-8012-2184
Maksym Adam Kopiec 

https://orcid.org/0000-0002-1055-6251