Kortowski Przegląd Prawniczy

Kara łączna orzekana przez adwokackie sądy dyscyplinarne – kilka wybranych refleksji

Patrycja Bróżek — 2024-12-19

Ważnym zagadnieniem, na które warto zwrócić większą uwagę, gdyż wywołuje ono różne wątpliwości w praktyce, jest kwestia wymiaru kary łącznej orzekanej przez adwokackie sądy dyscyplinarne. W świetle aktualnie obowiązującej ustawy Prawo o adwokaturze, zgodnie z treścią art. 84, „1. W razie jednoczesnego ukarania za kilka przewinień dyscyplinarnych, sąd dyscyplinarny wymierza karę za poszczególne przewinienia, a następnie karę łączną. 2. Przy orzekaniu kary łącznej stosuje się następujące zasady: 1) w razie orzeczenia kary upomnienia i nagany wymierza się łączną karę nagany; 2) kary upomnienia i nagany nie podlegają łączeniu z karą pieniężną; 3) przy karach pieniężnych łączna kara pieniężna nie może przekraczać sumy tych kar i nie może być niższa od najwyższej z orzeczonych kar pieniężnych; 4) kara zawieszenia w czynnościach zawodowych nie podlega łączeniu z karami upomnienia, nagany i karą pieniężną; 5) przy orzeczonych za kilka przewinień karach rodzajowo różnych i karze wydalenia z adwokatury wymierza się karę łączną wydalenia z adwokatury, a w wypadku orzeczonych równocześnie kar pieniężnych karę tę orzeka się na zasadach przewidzianych w pkt 3. 3. W przypadku, gdy obwiniony popełnił dwa lub więcej przewinień dyscyplinarnych, zanim zapadło pierwsze, choćby nieprawomocne, orzeczenie co do któregokolwiek z nich, wydaje się orzeczenie łączne, o ile orzeczone kary podlegają łączeniu według zasad przewidzianych w ust. 2”. Zasady przewidziane dla orzekania kary łącznej stosuje się odpowiednio w przypadku wydania orzeczenia łącznego. Celem niniejszej publikacji jest zatem pogłębiona analiza wybranych aspektów związanych z orzekaniem kary łącznej i wydaniem orzeczenia łącznego uregulowanych w ustawie prawo o adwokaturze. Należy zatem zwrócić uwagę m.in. na takie zagadnienia, jak: kara łączna na tle ewolucji polskiego ustawodawstwa; kara łączna w aktualnie obowiązującym stanie prawnym; problem orzekania kary łącznej w przypadku ukarania dwoma lub więcej jednostkowymi karami pieniężnymi; kwestia wydania orzeczenia łącznego; wpływ przedawnienia karalności i przedawnienia wykonania kary na orzeczenie o karze łącznej; problem określenia okresów odbytych kar zaliczonych na poczet kary łącznej; brak orzeczenia o karze łącznej podstawą do uchylenia wyroku; kara łączna w aktualnie obowiązującej ustawie o radcach prawnych z dnia 6 lipca 1982 r.

Wykonywanie przez gminy rejestracji stanu cywilnego – wybrane problemy

Maciej Jurzyński — 2024-12-19

W artykule przedstawiono wybrane problemy dotyczące wykonywania przez gminy rejestracji stanu cywilnego. W pierwszej kolejności wyjaśniono pojęcie rejestracji stanu cywilnego oraz wskazano formy prawne działania, w jakich jest ona wykonywana. Władczość tych form przesądza o zaliczeniu rejestracji stanu cywilnego do sfery administracji reglamentacyjno-porządkowej. Natomiast zakwalifikowanie jej przez ustawodawcę do zadań zleconych gminom z zakresu administracji rządowej determinuje sposób finansowania wykonywania zadania i skutkuje tym, że rola gmin w wykonywaniu zadania sprowadza się do funkcji wykonawczych. Ponadto zanalizowano wybrane aktualne problemy dotyczące organizacji i finansowania wykonywania zadania przez gminy, w tym dotyczące wymogów kwalifikacyjnych i zapewnienia właściwej obsady kadrowej w urzędach stanu cywilnego, jak również trudności związane z dochodzeniem przez gminy roszczeń pieniężnych w przypadku niedofinansowania realizacji zadania przez administrację rządową.

Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 stycznia 2024 r., sygn. akt K 23/23 w sprawie pociągnięcia Prezesa Narodowego Banku Polskiego do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu (glosa częściowo krytyczna)

Szymon Kisiel — 2024-12-19

Glosa poddaje analizie wyrok Trybunału Konstytucyjnego (TK), który orzekł o niekonstytucyjności przepisów umożliwiających pociągnięcie Prezesa Narodowego Banku Polskiego do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu. Za główne zarzuty wobec wyroku TK uznano: 1) upartyjnienie orzeczenia, bowiem wyraźne są wpływy czynników politycznych, a nie wyłącznie argumentów natury prawnej; 2) naruszenie zasady legalności, ponieważ TK wykroczył poza zakres skargi, dokonał nadinterpretacji woli wnioskodawców i przypisał sobie de facto rolę prawotwórczą, a tym samym podważył zasadę trójpodziału władzy. Wskutek wyroku TK ograniczona została kontrola nad osobami pełniącymi wysokie funkcje publiczne, przez co mogą się one dopuścić nadużyć władzy. Niemniej jednak ocena analizowanego wyroku TK nie jest jednoznaczna, gdyż autor przyznaje słuszność ocenie TK w zakresie art. 11 ustawy o Trybunale Stanu, stąd konkluzja wypływająca z glosy jest jedynie częściowo krytyczna.

Zapis zwykły i zapis windykacyjny w polskim prawie

Anna Kledyńska — 2024-12-19

Celem artykułu jest przedstawienie i charakterystyka instytucji zapisu prostego i zapisu spadkowego w polskich regulacjach prawnych. Obie te konstrukcje służą przeniesieniu określonych praw po śmierci spadkodawcy na wskazaną osobę, zwaną zapisobiercą. Zatem choć cel obu typów zapisów jest podobny, to sposób ich realizacji jest zupełnie inny. Odmienny jest także charakter prawny i skutki obu analizowanych konstrukcji, co z kolei determinuje pozycję prawną zapisobierców. W artykule przeanalizowano także zagadnienia związane z przeniesieniem własności praw zapisanych na zapisobierców. Obie konstrukcje niewątpliwie zwiększają zakres swobody rozporządzania majątkiem na wypadek śmierci, różnicując katalog środków, jakie można zastosować w zależności od woli spadkodawcy.

Czy izba wyższa polskiego parlamentu wciąż jest potrzebna w systemie prawnym?

Maciej Więcek — 2024-12-19

W pracy podjęto refleksje związane z pozycją ustrojową oraz rolą Senatu RP z perspektywy historycznej, a także współczesnej. Wydaje się, że społeczna świadomość historii Senatu RP oraz jego obecnej roli ustrojowej ciągle jest zbyt niska. W niniejszej pracy rozważono znaczenie izby wyższej w różnych okresach dziejowych – od momentu jej ukształtowania w 1493 r., przez okres zaborów i II Rzeczpospolitej, aż do jej restytucji na mocy nowelizacji Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej z dnia 7 kwietnia 1989 r. Przedstawiono także wpływ Senatu RP na funkcjonowanie III Rzeczpospolitej Polskiej w świetle najbardziej znaczących kompetencji i funkcji, jakie powinny być spełniane przez parlamenty państw demokratycznych (funkcja ustrojodawcza, ustawodawcza, kreacyjna, kontrolna oraz europejska). Niniejsze opracowanie stanowi również głos w dyskusji z popularnym w ostatnich latach poglądem, kwestionującym sens istnienia samej izby wyższej w Polsce na rzecz unikameralizmu. W tym celu przywołano argumenty zwolenników oraz racje przeciwników istnienia Senatu RP oraz zaproponowano rozwiązania, które mogłyby sprawić, że Senat przestanie być pogardliwie określany głównie ,,izbą zadumy”, która ma faktycznie niewielki wpływ na funkcjonowanie państwa. Podczas tworzenia pracy wykorzystano informacje zawarte w publikacjach historycznoprawnych, artykułach naukowych, aktach prawnych oraz na tematycznych stronach internetowych.

Podkultura przestępcza a bezpieczeństwo jednostki penitencjarnej w opinii funkcjonariuszy Służby Więziennej

Bartosz Zając — 2024-12-19

Artykuł dotyczy wpływu osadzonych na bezpieczeństwo więzienne. W badaniach podjęto próbę przedstawienia dzisiejszego wyglądu tej podkultury oraz zasad nią rządzących, wpływu jej członków na bezpieczeństwo w więzieniu, strażników więziennych i wpływ na zdarzenia nadzwyczajne.