O cechach semantycznych jednostki języka wydarzyło się [coś]
Natalia Zemlanaja
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w BydgoszczyАннотация
Artykuł jest poświęcony analizie semantycznej jednostki języka wydarzyło się [coś].
Istniejące definicje słownikowe danego wyrażenia z wielu powodów są niezadowalające,
co uzasadnia podjęte badania. Analizę semantyczną oparto na kilku właściwych dla
niej metodach: obserwacji kontekstów użycia jednostki wydarzyło się [coś], wysuwaniu
hipotez o składnikach jej treści oraz weryfikacji danych hipotez za pomocą testów
sprzecznościowych. W procesie badań przeprowadzono dekompozycję złożonego znaczenia
jednostki na prostsze składniki semantyczne. Jednym z nich jest komponent sformułowany
w sposób następujący: ‘p (to, co się stało) jest takie, że x jest nieobojętny wobec p’. Dany
składnik znaczenia odróżnia analizowaną jednostkę od innych, bliskoznacznych, a także
reguluje jej użycie w języku, m.in. warunkuje pojawianie się indywidualnych, wysoce
subiektywnych ocen stanu rzeczy p w jej najbliższym kontekście.
Ключевые слова:
analiza składniowo-semantyczna, znaczenie, jednostka języka, czasownik, wydarzyło się [coś]Библиографические ссылки
Bogusławski A. (1976): O zasadach rejestracji jednostek języka. „Poradnik Językowy” nr 8, s. 356–364. Google Scholar
Bogusławski A. (1978): Jednostki języka a produkty językowe. Problem tzw. orzeczeń peryfrastycznych. [W:] Z zagadnień słownictwa współczesnego języka polskiego. Red. M. Szymczak. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk, s. 17–30. Google Scholar
Bogusławski A. (1997): Do świata przez język. „Przegląd Humanistyczny” nr 2, s. 103–129. Google Scholar
Bogusławski A. (1999): Definability/indefinability of expressions: Provable or unprovable? „Lingua Posnaniensis” XLI, s. 29–38. Google Scholar
Bogusławski A. (2004): Aspekt i negacja. Wyd. II. Warszawa. Google Scholar
Bułygina T. [Булыгина Т.] (1982): К построению типологии предикатов в русском языке. [W:] Семантические типы предикатов. Red. O. Seliwiorstowa. Moskwa, s. 7–85. Google Scholar
Dróżdż-Łuszczyk K. (2013): Wobec bliźniego. Pojęcia ‘postawa’, ‘tolerancja’, ‘obojętność’ w analizie semantycznej. Warszawa. Google Scholar
Grochowski M. (1991): ‘Obojętność’ i ‘zło’ w strukturze semantycznej wyrażenia BYLE. „Poradnik Językowy” 5–6, s. 201–205. Google Scholar
Ingarden R. (1987): Spór o istnienie świata. Warszawa. Google Scholar
Grzegorczykowa R., Laskowski R., Wróbel H. (red.) (1998): Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. T. I–II. Wyd. II zm. Warszawa. Google Scholar
Karolak S. (2001): O semantyce aspektu w teorii F. Antinucciego i L. Gebert. [W:] tegoż: Od semantyki do gramatyki. Warszawa, s. 561–605. Google Scholar
Saloni Z., Świdziński M. (2001): Składnia współczesnego języka polskiego. Warszawa. Google Scholar
Seliwiorstowa O. [Селивёрстова О.] (1982): Второй вариант классификационной сетки и описание некоторых предикатных типов русского языка. [W:] Семантические типы предикатов. Red. O. Seliwiorstowa. Moskwa, s. 86–157. Google Scholar
Stróżewski W. (2004): Ontologia. Kraków. Google Scholar
Vendler Z. (1967): Linguistics in Philosophy. Ithaca, New York.
Crossref
Google Scholar
Wierzbicka A. (2006): Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne. Lublin. Google Scholar
Wojtysiak J. (2005): O słowie BYĆ. Lublin. Google Scholar
Zemlanaja N. (2017): „Wydarzyć się”: od składni zdania do jednostki języka. „Linguistica Copernicana” 14, s. 165–177.
Crossref
Google Scholar
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
