PSYCHOLOGICZNY MECHANIZM WYPARCIA NA PRZYKŁADZIE POSTAW NAZISTOWSKICH  ZBRODNIARZY WOJENNYCH

Przemysław Sołga

doi:10.31648/hip.9998

Opublikowane: 2024-12-191

Nr 30 (2024)

PSYCHOLOGICZNY MECHANIZM WYPARCIA NA PRZYKŁADZIE POSTAW NAZISTOWSKICH ZBRODNIARZY WOJENNYCH

Przemysław Sołga

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.31648/hip.9998

Abstrakt

Psychologiczny mechanizm wyparcia był jednym z zasadniczych elementów, który indukował postawę obronną nazistowskich zbrodniarzy wojennych. Wypierali oni ze świadomości zbrodniczy charakter czynów popełnianych w czasie wojny, przyjmując także pseudoargumentację dla potwierdzenia zasadności podstawowych zrębów nazistowskiej ideologii, zwłaszcza rasizmu.
Wspomniany mechanizm towarzyszył także ich zeznaniom składanym po wojnie, którymi starali się usprawiedliwić swoje postępowanie, bądź udowodnić swoją niewinność. Był on ważną komponentą psychologii nazizmu, aktywną w sposób
szczególny zwłaszcza w okresie wojny totalnej.

Słowa kluczowe:

nazizm, zbrodnia wojenna, Holocaust, psychologia, psychohistoria

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Sołga, P. (2024). PSYCHOLOGICZNY MECHANIZM WYPARCIA NA PRZYKŁADZIE POSTAW NAZISTOWSKICH ZBRODNIARZY WOJENNYCH. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, 30(30), 195–219. https://doi.org/10.31648/hip.9998

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Blass T. (2009), Zachowanie sprawców jako destrukcyjne posłuszeństwo. Wokół badań Stanleya Milgrama, najdonioślejszej próby wyjaśnienia Holokaustu, na gruncie psychologii społecznej, [w:] Zrozumieć Zagładę. Społeczna psychologia Holokaustu, L.S. Newman, R. Erber (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa: 86–100.
Google Scholar

Cywiński P. (2015), Zagłada w pamięci więźniów Sonderkommando, Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, Oświęcim. El-Hai J. (2015), Göring i psychiatra, przeł. J. Skowroński, Prószyński Media, Warszawa.
Google Scholar

Engelking B. (1994), Zagłada i pamięć. Doświadczenie Holocaustu i jego konsekwencje opisane na podstawie relacji autobiograficznych, Wyd. IFiS PAN, Warszawa.
Google Scholar

Gerlach C. (2015), The Wannsee Conference, the Fate of German Jews, and Hitler’s Decision in Principle to Exterminate All European Jews, „The Journal of Modern History” 4: 759–812.
Crossref
Google Scholar

Goldensohn L. (2015), Rozmowy norymberskie, przeł. D. Jankowska, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa.
Google Scholar

Grądzka-Rejak M. (2016), Amon Göth – co po nim zostało?, [w:] Anatomia nazizmu, F. Musiał (red.), Instytut Pamięci Narodowej, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków.
Google Scholar

Hartman J.J. (2000), A Psychoanalytic View of Racial Myths in a Nazi Propaganda Film: Der Ewige Jude (The Eternal Jew), „Journal of Applied
Google Scholar

Psychoanalytic Studies” 4: 329–346.
Google Scholar

Heydecker J. (2009), Moja wojna. Zapiski i zdjęcia z sześciu lat w hitlerowskim Wehrmachcie, przeł. B. Ostrowska, Świat Książki, Warszawa.
Google Scholar

Himmler K., Wildt M. (2015), Himmler. Listy ludobójcy, przeł. S. Kupisz, Prószyński Media, Warszawa.
Google Scholar

Johnson P. (1994), Historia Żydów, przeł. M. Godyń, M. Wójcik, A. Nelicki, Wydawnictwo Platan, Kraków.
Google Scholar

Kępiński A. (2005), Refleksje oświęcimskie, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Google Scholar

Knopp G. (2009), Wehrmacht. Od inwazji na Polskę do kapitulacji, przeł. B Lubińska, D. Lubiński, Bellona, Warszawa.
Google Scholar

Krasuski J. (1986), Historia Rzeszy Niemieckiej 1871–1945, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań.
Google Scholar