Peirce’owska ścieżka pragmatyzmu

Gwidon Famułka

doi:10.31648/hip.337

Opublikowane: 2018-08-121

Nr 23 (2017)

Peirce’owska ścieżka pragmatyzmu

Gwidon Famułka

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Recenzje, sprawozdania i relacje

https://doi.org/10.31648/hip.337

Słowa kluczowe:

Sergiusz Tokariew, Charles Sanders Peirce, Między logiką a metafizyką

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Famułka, G. (2018). Peirce’owska ścieżka pragmatyzmu. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (23), 389–393. https://doi.org/10.31648/hip.337

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Buczyńska-Garewicz H., Peirce, Wiedza Powszechna, Warszawa 1965; eadem, Semiotyka Peirce’a, ZSL UW: PST, Warszawa 1994.

Janik P., Koncepcja przekonania w ujęciu semiotyczno-pragmatycznym. Charles S. Peirce (1839–1914), WAM, Kraków 2011 .

Ehrman B.D., Nowy Testament. Historyczne wprowadzenie do literatury wczesnochrześcijańskiej, CiS, Warszawa 2014.

Kauffman L., The mathematics of Charles Sanders Peirce, „Cybernetics & Human Knowing” 2001, t. 8, nr 1–2, s. 79–110.

Michaluk T. Sem(e)iotyka Charlesa S. Peirce’a jako zwinięcie systemu filozoficznego. Próba oceny formalizacji semiotyki dokonanej przez Maxa Bense’go, DTSK Silesia, Wrocław 2006.

Peirce Ch.S., Charles Sanders Peirce o nieskończonej wspólnocie badaczy, wstęp i przeł. A. Hensoldt, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2009.

Peirce Ch.S., Wybór pism semiotycznych, wyb. H. Buczyńska-Garewicz, przeł. R. Mirek, A.J. Nowak, Polskie Towarzystwo Semiotyczne, Warszawa 1997.

Peirce Ch.S., Zaniedbany argument i inne pisma z lat 1907–1913, wstęp i przeł. S. Wszołek, Wyd. Nauk. Papieskiej Akademii Teologicznej, Kraków 2005.

Pelc J., Wstęp do semiotyki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1982.

Rorty R., Filozofia a nadzieja na lepsze społeczeństwo, przeł. S. Tokariew, Wyd. Nauk. UMK, Toruń 2013.

Tatakis B., Filozofia bizantyjska, przeł. S. Tokariew, WAM, Warszawa 2012. Google Scholar