Controlling jako źródło informacji w procesie zarządzania ryzykiem
Joanna Dynowska
Katedra Rachunkowości, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w OlsztynieAnna Bartoszewicz
Katedra Rachunkowości, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w OlsztynieAbstrakt
Coraz częściej zauważalnym narzędziem przy identyfikowaniu ryzyka jest controlling. Do jego zadań należy między innymi gromadzenie, przetwarzanie i analiza informacji, dlatego też na etapie identyfikacji procesu zarządzania ryzykiem controlling powinien być głównym narzędziem zasilającym kierownictwo w informacje o ryzyku, mającym oddziaływanie na poszczególne piony przedsiębiorstwa. Celem artykułu było wskazanie roli controllingu jako źródła informacji w procesie zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie. Cel został zrealizowany dzięki przeprowadzonym studiom literaturowym z przedmiotowego zakresu. W toku prowadzonych rozważań wskazano miejsce i określono rolę controllingu w procesie zarządzania ryzykiem. Ponadto wykazano rolę budżetowania jako głównego narzędzia controllingu w tym procesie. Wdrożenie w przedsiębiorstwie controllingu pozwala na dysponowanie pełną informacją, posługiwanie się nowoczesnymi technikami zarządzania oraz podejmowaniem trafnych decyzji niwelujących bądź zmniejszających ryzyko w działalności danej jednostki.
Słowa kluczowe:
controlling, ryzyko, proces zarządzania ryzykiem, budżetowanie, system informacyjnyBibliografia
Czubakowska K. 2000. Controlling jako instrument zarządzania. Zeszyty Metodyczne Rachunkowość (dodatek), 14 (38).
Goliszewski J. 1998. Controlling: geneza, istota i granice skuteczności w warunkach polskich. Praca doktorska. Uniwersytet Warszawski, Wydział Zarządzania.
Horvath P. 1998. Controlling. 7 Auflage, München.
Humsmel T.R. 2000. Controlling. Grundlagen und Instrumente. Heidelberg [cyt. za] W. Brzezin. 1995. Instrumentarium controllingu. Prace Naukowe, 868, Wydawnictwo AE we Wrocławiu, Wrocław.
Jajuga K. 2007. Koncepcja ryzyka i proces zarządzania ryzykiem - wprowadzenie. In: Zarządzanie ryzykiem. Ed.. K. Jajuga. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kaczmarek T. 2010. Zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne. Difin, Warszawa.
Kapcia B. 2002. System controllingu w Elektrometal S.A. In: Controlling - doświadczenia krajowe i zagraniczne. Problemy, projekty, instrumenty, perspektywy. Ed. H. Błoch. VIII Międzynarodowy Kongres Controllerów. PROFIT, Katowice.
Kiziukiewicz T. 2007. Audyt wewnętrzny w jednostkach sektora finansów publicznych. Difin, Warszawa.
Kruger W. 1979. Controlling: gegenstandsbereich. Wirkungsweise und Funktionen im Rahmen der Unternehmenspolitik. BfuP 31.
Nowak E. 2008. Rachunkowość kurs podstawowy. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Rachunkowość zarządcza 1997. Ed. G.K. Świderska. Poltext, Warszawa.
Schroeder E. 1989. Modernes Unternehmenscontrolling. Ludwigshafen.
Sekuła Z 1998. Controlling operatywny. Przegląd Organizacji, 10.
Steinrnann H., Schreyogg G. 1986. Zur organisatorischen Umsetzung der strategischen Kontrolle, Schmalenbachs Zeitschrift für betriebswirtschaftliche. Forschung, 38.
Stejskal J. 1995. Rola controllingu w funkcjach gospodarowania. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu, Seria: Nauki Społeczne, 39(211).
Moeller R. 2011. Nowoczesny audyt wewnętrzny. Oficyna a Wolters Kluwer, Warszawa.
Tarczyński W., Mojsewicz M. 2001. Zarządzanie ryzykiem. PWE, Warszawa.
Ustawa o finansach publicznych. Komentarz. 2014. 2 wydanie. Ed. P. Smoleń. Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
Weber J. 2001. Wprowadzenie do controllingu. Oficyna Controllingu Profit, Katowice.
Wierzbicki K. 1994a. Controlling w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 3.
Wierzbicki K. 1994b. Zakres działania i formy organizacyjne controllingu. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstw, 5.
Zarządzanie ryzykiem w sektorze publicznym. Podręcznik wdrożenia systemu zarządzania ryzykiem administracji publicznej w Polsce. Ministerstwo Finansów, www.mf.gov.pl (access: 13.02.2014).
Katedra Rachunkowości, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Katedra Rachunkowości, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Licencja
Każdy Autor składa oświadczenie, że praca nie była wcześniej publikowana (pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji) oraz nie narusza praw autorskich innych osób. Jednocześnie Autor przenosi na wydawcę wyłączne prawo wydania i rozpowszechniania tego utworu drukiem w formie zwartej publikacji czasopisma oraz w formie publikacji elektronicznej.
Czasopismo udostępnione jest na licencji Creative Commons CC-BY-NC-ND
