Pijane syreny i niespełniona utopia. Kochanie, zabiłam nasze koty Doroty Masłowskiej wobec postmodernizmu
Urszula Pawlicka
Abstrakt
After the games, language and rebellious against the reality of media content in the Polish-Russian War and Pavo Queen by Dorota Masłowska, her latest book can disappoint – instead of the language of pop culture we get sober and non-political novel. This article analyzes the latest prose Masłowska in the context of the author’s early works, which implemented the principles of postmodernism. Honey, I’ve killed our cats posed a question about the future of man in ‘satiety drama’ of the modern world and the shape of the future of literature, for which the postmodern language games are already outdated. Masłowska reaches sober language and form to reflect the condition of the 30-year-olds – their sense of frustration, helplessness and discouragement. The text describes the main issues addressed in the book: the problem of identity, illusion, ecology, all included in the form of a theme of sleep and the ocean, at the bottom of which are old ideas and dreams.
Słowa kluczowe:
postmodernizm, utopia, fantasmagorie, gry językowe, pokolenie
Pawlicka, U. (2018). Pijane syreny i niespełniona utopia. Kochanie, zabiłam nasze koty Doroty Masłowskiej wobec postmodernizmu. Prace Literaturoznawcze, (1). Pobrano z https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/pl/article/view/1202
Cited by / Share
Urszula Pawlicka
Afiliacja:
Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
Polska
Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.