Swoisty charakter duchowej poezji Krystyny Lalko
Halina Twaranowicz
BiałystokAbstrakt
Ostatnie dziesięciolecia na Białorusi, z całą ich kontrastowocią w życiu społecznym, są
epokowe, znamienne pod względem wypełniania potrzeb duchowych jednostki. Wraz z wolnocią
wyznania odradza się tradycja duchowoci w literaturze. Krystyna Lalko, znana białoruska pisarka,
tłumaczka z języka włoskiego i polskiego, wieloletnia redaktor katolickiego pisma Nasza Wiara,
autorka tomu poetyckiego Na dłoniach miłości (Miñsk 2006), w swym życiu i twórczoci konse-
kwentnie wyznaje duchowo-etyczne wartoci chrzecijaństwa. Cechą zasadniczą jej poezji jest
oczekiwanie na powszechny zwrot ku Stwórcy, nie za jak u większoci współczesnych poszuki-
wanie wiary. W swym literacko-estetycznym wyrazie liryka Lalko należy do tzw. pascalowskiego
nurtu białoruskiej poezji duchowej, związanej z charakterystyczną dla Blaisea Pascala tradycją
mylenia, stosunku do wiata i miejsca w nim człowieka.
Bibliografia
Лялько Х. 2006. «Маленькія таямніцы». Наша вера 1: 44.
Лялько Х. 2010. «Каб называць сябе дзецьмі Божымі». Наша вера 3: 6.
Лялько Х. 2006. На далонях любові. Вершы. Мінск.
Паскаль Б. 1899. Мысли (о религии). Москва.
Сямёнава А. 2006. «Сад души». Т϶рмапілы 10: 245.
Чыквін Я. 2007. «Паскалеўскі» і «авакумайскі» шляхі развіцця беларускай паэзіі. Шлях па прамой часу. Да гісторыі беларускай літаратуры Польшчы 1958-2008. Беласток.
Białystok
