Uładzimir Karatkiewicz: Za co kocham Polskę?
Aleksander Barszczewski
WarszawaAbstrakt
Wybitny białoruski poeta, prozaik i dramaturg Uładzimir Karatkiewicz (1930-1984) był wielkim
entuzjastą polskiej historii, kultury i literatury. Prezentowany artykuł zawiera zwierzenia białoruskiego
twórcy, którymi podzielił się z autorem podczas wielu spotkań na Białorusi i w Polsce.
Karatkiewicz z dużą otwartocią i szczerocią zestawiał rzeczywistość polską z rzeczywistocią
białoruską. Nie krył swego uznania, a wręcz zachwytu postawą takich folklorystów polskich, jak Jan
Czeczot, Jan Barszczewski, Aleksander Rypiński, Oskar Kolberg, Kazimierz Moszyński, Zygmunt
Gloger, Czesław Pietkiewicz i Michał Federowski, którzy wiele lat swego życia powięcili zbieraniu
i analizowaniu folkloru białoruskiego. Zachwycał się takimi romantykami polskimi, jak Adam Mickie-
wicz, Juliusz Słowacki, Kamil Cyprian Norwid. Ze szczególnym uwielbieniem odnosił się do Józefa
Kraszewskiego, Henryka Sienkiewicza, Bolesława Prusa, Elizy Orzeszkowej.
Karatkiewicz gorąco pragnął, aby Białorusini upodobnili się do Polaków w przywiązaniu do
własnej historii, języka i przejęli od nich konsekwentne dążenie do suwerennoci i niepodlegśoci
własnego państwa.
Bibliografia
ny, W dobrym świecie, "Przyjaźń" 1977, nr 7; K. Rutkowski, Jedyny temat: Białoruś, "Literatu-
ra" 1976, nr 26; T.J. Żółciński, "Odgłosy" 1976, nr 27.
Taurowie, tł. J. Huszcza, "Osnowa" 1970.
Wiosna; Czara łez (fragm.); Inga i Maria; Karadach; Tauryda; Cisza morska, tł. M. Dolińska,
"Życie Literackie" 1970, nr 45.
Szczęście, tł. M.J. Kononowicz; Modlitwa o czaszę; Wenus bez głowy; Medusa Ludovisi
w Rzymie; Taurowie, tł. J. Huszcza, Wiersze białoruskie, Łódź 1971.
Szczęście, tł. M.J. Kononowicz, "Odgłosy" 1971, nr 35.
Miałem niedźwiedzia (fragm. opowiadania), tł. F. Nieuważny, Brzozowy omam, Warszawa
1973.
Prom na wzburzonej rzece; Moje niedźwiedzie, tł. J. Huszcza, Moje niedźwiedzie i inne
opowiadania białoruskie, Łódź 1974.
Taurowie, tł. J. Huszcza, [â:] Propozycje repertuarowe na konkurs recytatorski, Warszawa
1975.
Jak obalają się bóstwa, tł. J. Huszcza, "Odgłosy" 1975, nr 39.
Łódź rozpaczy, tł. F. Nieuważny, "Literatura na świecie" 1982, nr 11.
Wenus bez głowy, tł. J. Huszcza, "Przyjaźń" 1982, nr 31.
Polesia czar, tł. A. Szachowicz, "Kontrasty" 1985, nr 2-3.
Warszawa
