Działania Pyrrusa w sojuszu z Antygonem Monofthalmosem i Demetriosem Poliorketesem przeciwko koalicji diadochów – uwarunkowania polityczne i konsekwencje wydarzeń lat 307–301 p.n.e.

Miron Wolny

doi:10.31648/ep.2568

Opublikowane: 2018-12-151

Nr XIX (2018)

Działania Pyrrusa w sojuszu z Antygonem Monofthalmosem i Demetriosem Poliorketesem przeciwko koalicji diadochów – uwarunkowania polityczne i konsekwencje wydarzeń lat 307–301 p.n.e.

Miron Wolny

Echa Przeszłości

Dział: ARTYKUŁY I ROZPRAWY

https://doi.org/10.31648/ep.2568

Abstrakt

Przedłożony artykuł stanowi próbę przedstawiania genezy politycznego związku Pyrrusa z Antygonem Monofthalmosem i Demetriosem Poliorketesem w schyłkowym okresie wojen diadochów, a także konsekwencji zaistniałego mirażu. Pyrrus miał szczęście dorastać w czasach, gdy jego rodzinne związki z Aleksandrem Wielkim czyniły z niego intratną partię do rozszerzania wpływów dynastycznych. Mo- mentem przełomowym w poszukiwaniu protektora dla działań Pyrrusa był jego powrót do Epiru (307 p.n.e.) z dworu władcy Taulantiów – Glaukiasa. Jak dowodzi autor artykułu – Pyrrus będący pozornie nieznaczącym stronnikiem Antygona, w wyniku bitwy pod Ipsos (301 p.ne.) został zauważony i stał się poważnym graczem w zmaganiach o władzę w świecie hellenistycznym. Jak dowodzi autor artykułu, wydarzenia, które nastąpiły w latach 307–301 p.n.e. miały zasadniczy wpływ na późniejsze decyzje Pyrrusa, a co ważniejsze także możli- wości ich podejmowania. Powiązania polityczne Pyrrusa z Antygonem stanowiły bowiem wstęp do rozwijania dalszych sojuszy – kierując Pyrrusa na dwór Ptolemeuszy w celu powiązania jego osoby z nowymi dynastami, reprezentującymi kluczowe miejsce w strategiach politycznych okresu hellenistycznego. Kwestia ta dotyka rozważań dotyczących podległości Pyrrusa względem wpływów politycznych, płynących z dworu w Aleksan- drii, co znajduje uzasadnienie podczas śledzenia dalszych poczynań Pyrrusa – szczególnie wojny z Rzymem.

Słowa kluczowe:

Świat hellenistyczny, Pyrrus, Antygon Monofthalmos, Demetrios Poliorketes, wojny diadochów

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Wolny, M. (2018). Działania Pyrrusa w sojuszu z Antygonem Monofthalmosem i Demetriosem Poliorketesem przeciwko koalicji diadochów – uwarunkowania polityczne i konsekwencje wydarzeń lat 307–301 p.n.e. Echa Przeszłości, (XIX). https://doi.org/10.31648/ep.2568

Cited by / Share

Bibliografia

Ager S. L., Familiarity Breeds: Incest and The Ptolemaic Dynasty, „The Journal of Hellenic Studies” 125, 2005, s. 1–28.

Allegre F., Etude sur la déesse grecque Tyché, Lyon 1889.

Andreotti R., Die Weltmonarchie Alexanders des Großen, „Saeculum” 8, 1957, s. 120–166.

Badian E., Alexander the Great and Unity of Mankind, „Historia” 7, 1958, s. 425–444.

Badian E., Glaukias (Glauk{aj) no. 2, „Der Neue Pauly” 4, Stuttgart 1998, kol. 1089

Badian E., Kassandros (K|ssandroj), „Der Neue Pauly” 6, Stuttgart 1999, kol. 319.

Baldry H. C., The Unity of Mankind in Greek Thought, Cambridge 1965.

Bengston H., Die Strategie in der hellenistischen Zeit, Bd. 1, Munich 1964. Beloch K. J. Griechische Geschichte, Bd. 4.2, Berlin 1927.

Billows R. A., Antigonos The One-Eyed and The Creation of The Hellenistic State, London 1990

Bosworth A. B., The Legacy of Alexander. Politics, Warfare, and Propaganda under the Successors, Oxford 2002.

Briant P., Antigone le Borgne, Paris 1973.

Brodersen K., Zerfall des Alexanderreich, w: Kleines Wörterbuch des Hellenismus, Hrsg. H. H. Schmitt, E. Vogt, Wiesbaden 1988.

Bursian C., Geographie von Griechenland, Bd. I, Leipzig 1862.

Boyaval B., Claude Wehrili, Antigone et Démétrios, Publications de l’ Institut d’Histoire de la Faculte des Letters de l’Univerte de Geneve, Collection <Etudes et Documents>, vol. V, Droz, Geneve, 1968, 265 pp., „Syria” 47, 1970, s. 203–206.

Cabanes P., L’Épire de la mort de Pyrrhos a la conquête romaine (272–167 av. J. C.), Paris 1976

Carcopino J., Pyrrhus, conquérant ou aventurier?, w: Profils de conquérants, ed. J. Carcopino, Paris 1961, s. 11–108.

Cloché P., Remarques sur politique d’Antigone le Borgne a l’égard des cités grecques, „L’ Antiquité classique” 17, 1948, 101–118.

Cross G. N., Epirus. A Study in Greek Constitutional Development, Cambridge 1932

Ehrenberg V., Polis und Imperium. Beiträge zur Alten Geschichte, Stuttgart 1965.

Elkeles G., Demetrios der Städtebelegerer, Breslau 1941 (Diss.).

Errington R. M., Historia świata hellenistycznego 323–30 p.n.e., Kraków 2008.

Flacelière R., Chambry È., Vie de Pyrrhos-Notice, w: Plutarque Vies, t. VI, Paris, 1971, s. 1–23. Fontana M. J., Le lotte per la succasione di Alessandro Magno dla 323 al 315, Palermo 1960. Garoufalias, Pyrrhus, King of Epirus, London 1979.

Gianelli G. A., L’intervento di Archidamo e di Alessandro di Molosso in Magna Grecia, „Critica Stori- ca” 8, 1969, 1–22.

Gehrke H.-J., Aleksander der Große – Welterkundung als Welteroberung, „Klio” 93, 2011, s. 59–64

Goukowsky P., Essai sur les origines du mythe d’Alexandre (336–270 av. J.-C.), Vol. 1–2, Nancy 1978–1981.

Griffith G. T., The Mercenaries of the Hellenistic World, Cambridge 1935.

Guelfucci M.-R., Polybe le regard politique, la structure des Histoires et la construction du sens, Cahiers des études anciennes” 47, 2010, s. 329–357.

Hackel B., The Last Days and Testament of Alexander the Great, Stuttgart 1988.

Hammond N. G. L., Epirus. the Geography, the Ancient Remains, the History and the Topography of Epirus and Adjacent Areas, Oxford 1967.

Höbl G., A History of The Ptolemaic Empire, London 2001.

Honigmann E., Sur quelques évêchés d’Asie Mineure, Byzantion” 10, 1935, s. 647–651

Hornblower J., Hieronymus of Cardia, Oxford 1981.

Huss W., Äegypten im hellenisticher Zeit 332–30 v. Chr., Munich 2001.

Kaerst J., Demetrios no. 33, „Realencyclopädie der classischen Altertumwissenschaft” 4.2, 1901, kol. 2769 i n.

Kienast D., Pyrrhos von Epeiros, „Realencyclopädie der classischen Altertumwissenschaft” Hlbd 47, Stuttgart 1963, kol. 108–165.

Klotzsch C., Epeirotische Geschichte bis zum Jahre 280 v. Chr., Berlin 1911.

Kondis S., New Thoughts on the Relations between Pyrrhus and Ptolemy I, w: The Age of Pyrrhus. Archeology, History and Culture in Early Hellenistic Greece and Italy. Proceedings of an inter- national Conference held at Brown University, April 8th-10th, 1988, ed. T, Hackens, D. Holloway, R. R. Holloway, G. Moucharte, Louvain-la-Neuve 1992, s. 73–82.

La Bua V., Prosseno e gliØpomn»mata PÚrrou, „Terza Miscelnaea Greca e Romana. Studi Pubblicati dall‘ Istituto Italiano per la Storia Antica„ 21, Roma 1971.

Lane Fox R., Alexander der Grosse. Eroberer der Welt, Stuttgart 2004.

Laronde A., Claude Wehrili, Antigone et Démétrios, Liberaire Droz, 1968. 1 vol (Institut d’Histoire de la Faculte des Letters de l’Univerte de Geneve. Etudes et Documents 5), R. Lane Fox, Alexan- der der Grosse. Eroberer der Welt, Stuttgart 2004.L’ antiquite classique” 39, 1970, s. 300–301.

Lenk T., Molossi (Molosso{), „Realencyclopädie der classischen Altertumwissenschaft”, Hlbd. 31, Stuttgart 1933, kol. 15–25.

Lévêque P., Pyrrhos, Paris 1957.

LutterothL., Der Geisel im Rechtleben, w: Abhandlungen aus dem Staats- und Verwaltungsrecht, Breslau 1922.

Manni E., Demetrio Poliorcete, Roma 1951.

Mehl A., Seleukos Nikator und sein Reich, Leuven 1986. Mommsen Th., Romische Geschichte, Bd. I, Berlin 1856.

Mossmann J. M., Tragedy and Epic in Plutarch’s Alexander, w: Essays on Plutarch’s Lives, ed. B. Scardigli, Oxford 1995.

Murray O., Hellenistic Royal Symposia, w: Aspects of Hellenistic Kingship („Studies in Hellenistic Civilization” 7), ed. P. Bilde, T. Engberg-Pedersen, L. Hannestad, J. Zahle, Aarhus 1996.

Nederlof A. B., Pyrrhus van Epirus, Amsterdam 1978.

Nenci G., Pirro, aspirazioni egemoniche ed equilibro mediterraneo, Torino 1953.

Pająkowski W., Die Illyrier. Illyrii Proprie Dicti. Geschichte und Siedlungsgebiete. Versuch einer Rekonstruktion, Poznań 2000.

Reuss F., König Arybbas von Epeiros, „Rheinisches Museum” 36, 1881, 161–174.

Russel D. A., On Reading Plutarch’s Lives, w: Essays on Plutarch’s Lives, ed. B. Scardigli, Oxford 1995.

Schachermayer F., Alexander in Babylon und die Reichsordnung nach seinem Tode, Vienna 1973.

Schmidt A., Epeirotika. Beiträge zur Geschichte der Alten Epeiros. Epeiros vor König Pyrrhos, Marburg 1894.

Schubert R., Geschichte des Pyrrhos, Königsberg 1894.

Schütt C., Untersuchungen zur Geschichte der alten Illyrier, Breslau 1910

Scullard H. H., The Elephant in the Greek and Roman World, London 1976.

Stähelin F., Glaukias no. 7, „Realencyclopädie der classischen Altertumwissenschaft” 7.1, Stuttgart 1910, kol. 1398.

Stolz C., Zur relativen Chronologie der Parallel-biographien Plutarchs, Lund 1929.

Sandberger F., Prosopographie zur Geschichte des Pyrrhos, Stuttgart 1970, s. 105–106

Strauch D., Epeiros (^Hpeiroj, Epirus), „Der Neue Pauly”3, Stuttgart 1997, kol. 1066.

Tarn W.W., Antigonos Gonatas, Oxford 1913.

Tarn W.W., Hellenistic Military and Naval Developments, Cambridge 1930.

Tarn W.W., The New Hellenistic Kingdoms, „The Cambridge Ancient History” 7, Cambridge 1954, s. 75–108. Google Scholar