Opublikowane: 2021-05-091

Emigracja sezonowa z Polski do Estonii w latach 1937–1939

Jerzy Grzybowski
Echa Przeszłości
Dział: ARTYKUŁY I ROZPRAWY
https://doi.org/10.31648/ep.6715

Abstrakt

Emigracja zarobkowa z Polski do Estonii była konsekwencją sytuacji społeczno-gospodarczej w tych państwach. Do wewnętrznych determinantów emigracyjnych należy zaliczyć przeludnienie agrarne i ubóstwo wsi polskiej. W zaistniałej sytuacji wielu ludzi widziało szansę na poprawę swojego bytu w emigracji. Problem nadmiaru rąk do pracy na wsi polskiej zbiegł się w czasie z rozwojem gospodarczym państwa estońskiego. W czasie, gdy Polska borykała się z przeludnieniem i nadmiarem siły roboczej na wsi, kraj bałtycki dotykał diametralnie odmienny problem. Ruch emigracyjny do Estonii trwał w okresie od 1937 do 1939. Liczbę robotników polskich, którzy wówczas byli zatrudnieni w rolnictwie estońskim, szacuje się na ok. 8,5 tys. osób. Wiele wskazuje na to, że gdyby nie został on przerwany wybuchem II wojny światowej, osiągnąłby znaczne rozmiary. Celem artykułu jest analiza podstaw prawnych emigracji, procedury rekrutacji i transportu emigrantów, warunków życia i pracy oraz ukazanie kontaktów emigrantów zarówno z pracodawcami i społecznością miejscową, jak i miejscową Polonią. Analizie poddano również opiekę konsularną nad emigrantami.

Słowa kluczowe:

Estonia, II Rzeczpospolita, rolnictwo, emigracja sezonowa

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Grzybowski, J. (2021). Emigracja sezonowa z Polski do Estonii w latach 1937–1939. Echa Przeszłości, (XXII/1), 181–207. https://doi.org/10.31648/ep.6715

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.