Opublikowane: 2024-12-191

„WIWLASY” NA ŁONIE NATURY, CZYLI ZNACZENIE I SPOSÓB POSTRZEGANIA PRZYRODY PRZEZ CZŁONKÓW WILEŃSKIEGO TOWARZYSTWA FILOMATÓW

Elżbieta Klimus
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/hip.9991

Abstrakt

Funkcjonujące w Wilnie w latach 1817–1824 Towarzystwo Filomatów doczekało się licznych opracowań, jednak w żadnym z nich nie podjęto się scharakteryzowania sposobu postrzegania przyrody przez jego członków. Celem niniejszego artykułu jest próba opisania relacji zachodzących pomiędzy człowiekiem a przyrodą na przykładzie działaczy wileńskiego związku młodzieżowego.
Ponadto zostaną przybliżone okoliczności obcowania z naturą, jej wpływ na nastroje i postawy młodych, a także sposoby wykorzystania jej walorów do celów wychowawczych. Analizie źródłowej poddano listy filomatów pisane w latach 1817–1823, jak również przekazy pamiętnikarskie filaretów blisko z nimi związanych.

Słowa kluczowe:

Towarzystwo Filomatów, przyroda, natura, majówki, Związek Naturalistów Krajowych

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Klimus, E. (2024). „WIWLASY” NA ŁONIE NATURY, CZYLI ZNACZENIE I SPOSÓB POSTRZEGANIA PRZYRODY PRZEZ CZŁONKÓW WILEŃSKIEGO TOWARZYSTWA FILOMATÓW. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, 30(30), 113–130. https://doi.org/10.31648/hip.9991

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.