Veröffentlicht am: 2024-12-191

„WIWLASY” NA ŁONIE NATURY, CZYLI ZNACZENIE I SPOSÓB POSTRZEGANIA PRZYRODY PRZEZ CZŁONKÓW WILEŃSKIEGO TOWARZYSTWA FILOMATÓW

Elżbieta Klimus
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Rubrik: Artikel
https://doi.org/10.31648/hip.9991

Abstract

Funkcjonujące w Wilnie w latach 1817–1824 Towarzystwo Filomatów doczekało się licznych opracowań, jednak w żadnym z nich nie podjęto się scharakteryzowania sposobu postrzegania przyrody przez jego członków. Celem niniejszego artykułu jest próba opisania relacji zachodzących pomiędzy człowiekiem a przyrodą na przykładzie działaczy wileńskiego związku młodzieżowego.
Ponadto zostaną przybliżone okoliczności obcowania z naturą, jej wpływ na nastroje i postawy młodych, a także sposoby wykorzystania jej walorów do celów wychowawczych. Analizie źródłowej poddano listy filomatów pisane w latach 1817–1823, jak również przekazy pamiętnikarskie filaretów blisko z nimi związanych.

Dateien herunterladen

Zitierregeln

Klimus, E. (2024). „WIWLASY” NA ŁONIE NATURY, CZYLI ZNACZENIE I SPOSÓB POSTRZEGANIA PRZYRODY PRZEZ CZŁONKÓW WILEŃSKIEGO TOWARZYSTWA FILOMATÓW. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, 30(30), 113–130. https://doi.org/10.31648/hip.9991

Zitiert von / Teilen

##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##