Artykuł prezentuje problemy związane z brakiem możliwości uczestniczenia w kulturze fizycznej ze szczególnym uwzględnieniem realiów społeczeństwa polskiego. Kultura fizyczna jest tą częścią kultury, której przedmiotem jest cielesność ludzka. Odwołując się do starożytnego wzorca kalokagatii, łączy w sobie dobro, prawdę i piękno objawiające się w doskonałym człowieku. Przejawem kultury fizycznej są ćwiczenia fizyczne, które odnoszą się m.in. do zdrowia, budowy i postawy ciała, urody itd. W poczuciu troski o ciało może nastąpić podporządkowanie wszelkich kreacyjnych wysiłków sprawie najważniejszej - ustawicznego wzbudzania w sobie człowieka. Obecnie szczególnie mocno podkreślane są związki kultury fizycznej ze zdrowiem, gdzie aktywność ruchowa ujmowana jest jako źródło zdrowia oraz ważny element stylu życia. Ograniczenie aktywności ruchowej wraz z innymi negatywnymi dla zdrowia czynnikami powoduje często powstawanie chorób cywilizacyjnych. Tymczasem procesy społeczno-ekonomiczne, jakie się dokonały w Polsce, miały wpływ na pojawienie się zjawiska ubóstwa. Dla wielu polskich rodzin podstawowym zajęciem jest rozwiązywanie problemów egzystencjalnych. Ubóstwo spowodowało rezygnację z udziału w kulturze fizycznej, a tym samym z troski o zdrowie. Nie bez znaczenia jest tu niski poziom wykształcenia ludności.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.