Opublikowane: 2018-08-191

Muzyka jako rodzaj wewnętrznej reprezentacji

Lech Majchrowski
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/hip.429

Abstrakt

Muzyka jako zjawisko jest nie tylko głębokim źródłem estetycznej przyjemności, ale także inspiracją dla filozoficznej refleksji. Tajemnicza natura muzyki sprawia, że pytanie o jej wewnętrzną treść pozostaje wciąż do końca nierozstrzygnięte. Zasadnicza trudność epistemologiczna wiąże się problemem znaczenia, a mianowicie: czy muzyka odnosi się do rzeczywistości istniejącej poza jej czysto dźw iękow ą strukturą (melodią, harmonią i rytmem)? Albo mówiąc inaczej: czy forma muzyczna jest uzasadniona potrzebą wyrażenia pozamuzycznych idei - myśli, uczuć lub innych wrażeń zmysłowych? Celem niniejszego artykuł jest próba odpowiedzi na pytanie, czym jest muzyka z punktu widzenia analizy procesu twórczego. Zgodnie z moim założeniem, pełne zrozumienie fenomenu muzyki - jeśli w ogóle jest możliwe - wymaga nie tylko badania formy i treści, ale również procesu jej powstawania w umyśle artysty. W tym kontekście omawiam strategię twórczą trzech w ielk ich kom pozytorów: M ozarta, Beethovena, Chopina i na tej podstawie próbuję sformułować definicję muzyki. Rozważam również wpływ muzycznej semantyki na emocje odbiorców.

Słowa kluczowe:

kognitywistyka, proces twórczy, synestezja, muzyczna semantyka, oddziaływanie na emocje

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Majchrowski, L. (2018). Muzyka jako rodzaj wewnętrznej reprezentacji. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (21), 369–384. https://doi.org/10.31648/hip.429

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.