Opublikowane: 2022-12-061

KRZYŻ I MIECZ. NA MARGINESIE POWIEŚCI JANA DOBRACZYŃSKIEGO ŚWIĘTY MIECZ

Ireneusz Ziemiński
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/hip.8521

Abstrakt

Tematem artykułu jest symbolika krzyża i miecza, wyznaczająca dzieje chrześcijaństwa. Jan Dobraczyński w powieściowej biografii apostoła Pawła wskazuje, że pierwotnym symbolem żydowskiego mesjasza miał być miecz, który wyzwoli naród wybrany spod władzy cesarstwa rzymskiego. Jezus tę ideę zmienił w ideę pokoju i miłości, której zwieńczeniem była jego zbawcza śmierć za grzeszników; w ten sposób miecz został zastąpiony krzyżem. Z tego powodu chrześcijaństwo można uznać za religię krzyża,
a nie miecza, w której dobrowolna ofiara zastępuje przemoc; odkąd jednak stało się ono oficjalną religią cesarstwa, było wykorzystywane jako ideowe usprawiedliwienie prześladowania wyznawców kultów pogańskich. W ten sposób nie tylko wróciło do miecza, lecz wprost zastąpiło krzyż mieczem, a nawet uświęciło krzyż jako miecz. Symbolicznym potwierdzeniem takiej interpretacji dziejów chrześcijaństwa jest końcowa scena powieści Dobraczyńskiego Święty miecz, w której apostoł – chrzcząc rzymskiego żołnierza – zamiast krzyża daje mu do pocałowania miecz.

Słowa kluczowe:

krzyż, miecz, chrześcijaństwo, apostoł Paweł, Jan Dobraczynski

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Ziemiński, I. (2022). KRZYŻ I MIECZ. NA MARGINESIE POWIEŚCI JANA DOBRACZYŃSKIEGO ŚWIĘTY MIECZ. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (28), 247–292. https://doi.org/10.31648/hip.8521

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.