Opublikowane: 2018-09-061

Nieskończoność w matematyce: rozwój idei Platońskich i metod w matematyce w późnej starożytności i średniowieczu

Zbigniew Król
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/hip.533

Abstrakt

Artykuł omawia pewne aspekty procesu historycznego, w wyniku którego w geometrii euklidesowej pojawiło się pojęcie nieskończonej, absolutnej przestrzeni, nieskończonych prostych, płaszczyzn, etc. Analizuje się i porównuje źródła historyczne, głównie średniowieczne, dotyczące poglądów i postaw względem nieskończoności w matematyce takich autorów, jak Archytas, Kleomedes, Heron, Proklos, Symplikios, Aganis, al-Nayrizi (i Arabowie), Boecjusz, Euklides, Gerard z Cremony, Albert Wielki i inni. Omawiane są istotne zmiany i innowacje wprowadzane sukcesywnie w ciągu wieków, które doprowadziły do pierwszego świadomego zastosowania pojęcia nieskończoności w twierdzeniach geometrii przez Mikołaja z Oresme

Słowa kluczowe:

filozofia matematyki, historia matematyki, nieskończoność matematyczna, geometria euklidesowa, Elementy Euklidesa, matematyka średniowieczna, matematyka starożytna

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Król, Z. (2018). Nieskończoność w matematyce: rozwój idei Platońskich i metod w matematyce w późnej starożytności i średniowieczu. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (19), 7–28. https://doi.org/10.31648/hip.533

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.