ODMOWA DOKONANIA CZYNNOŚCI NOTARIALNEJ W POLSKIM I KANONICZNYM PORZĄDKU PRAWNYM

Patryk Jończyk

doi:10.31648/cetl.2927

Opublikowane: 2018-12-311

Tom 20 Nr 4 (2018)

ODMOWA DOKONANIA CZYNNOŚCI NOTARIALNEJ W POLSKIM I KANONICZNYM PORZĄDKU PRAWNYM

Patryk Jończyk

Civitas et Lex

Dział: Prawo kanoniczne

https://doi.org/10.31648/cetl.2927

Abstrakt

The subject of the article is to determine the circumstances in which state and church notaries are obligated to refuse notary conveyancing. After analyzing the canonical and state law from the article it can be concluded that there is a far-reaching analogy between law basics of refusing notary convenience for state and church notaries. It has been established that the reasons for this refusal-are in both legal orders: contradiction with the law, lack of full legal capacity and no legal interest.

Słowa kluczowe:

notary, church notary, notary conveyancing, law

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Jończyk, P. (2018). ODMOWA DOKONANIA CZYNNOŚCI NOTARIALNEJ W POLSKIM I KANONICZNYM PORZĄDKU PRAWNYM. Civitas Et Lex, 20(4), 51–61. https://doi.org/10.31648/cetl.2927

Cited by / Share

Bibliografia

1. M. Pazdan, Notariat a prawo prywatne międzynarodowe, „Rejent” 9(1995), s. 197.
2. E. Drozd, O potrzebie zmian w prawie notarialnym, „Rejent” 5(2001), s. 32.
3. G. Bieniek, W sprawie nowych uprawnień notariusza, w: III Kongres Notariuszy Rzeczypospolitej Polskiej. Referaty i opracowania, Warszawa−Kluczbork 2006, s. 18.
4. A. Oleszko, Funkcje konsularne w sprawach notarialnych według konwencji zawartych przez Polskę w latach 1991−1995, „Rejent” 3(1996), s. 28−29.
5. R. Wrzecionek, Czynności notarialne w prawie spółek, Warszawa 2008, s. 28. Zob. również szerokie uzasadnienie definicji R. Wrzecionka (s. 28n.).
6. Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie , t.j. Dz. U. 2017, poz. 2291 ze zm. (dalej: PrNot).
7. M. Radziłowicz, Procesy tworzenia gminnego zasobu nieruchomości, „Civitas et Lex” 3(2015), s. 37−38, 42, 46.
8. ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, t.j. Dz. U. 2018, poz. 1360 ze zm.
9. rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 27 października 1933 r. Prawo o notarjacie, Dz. U. 1933 Nr 84, poz. 610.
10. Ustawa z dnia 25 maja 1951 Prawo o notariacie, Dz. U. 1963 Nr 36, poz. 276.
11. M. Kuryłowicz, Etyczne podstawy notariatu, „Rejent” 5(2001), s. 109.
12. Sąd Najwyższy w uchwała z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt III CZP 82/13, LEX nr 1523411
13. Trybunał Konstytucyjny w wyrok z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. akt SK 34/12, LEX nr 1587239.
14. Uchwała numer 19/97 Krajowej Rady Notarialnej z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie Kodeksu Etyki Zawodowej Notariusza
15. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t.j. Dz. U. 2018, poz. 1025 ze zm.
16. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi, z dnia 12 lipca 2013 r., sygn. akt I Aca 201/13, LEX nr 1345544.
17. <http://www.rejent.com.pl/3908/Konferencje>, dostęp: 30.10.2018, Zbigniew Radwański − wykład inauguracyjny. Na temat klauzuli „dobrych obyczajów”
18. A. Laszczyk, M. Gajdus, Wedle dobrych obyczajów czy zgodnie z zasadami współżycia społecznego? Uwagi na tle funkcjonowania klauzuli generalnej z Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, „Przegląd Prawniczy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza” 1(2012), s. 25n.
19. W. Katner, Słuszność jako klauzula generalna w kodeksie cywilnym (z perspektywy orzecznictwa Sądu Najwyższego), „Białostockie Studia Prawnicze” 17(2014), z. 17, s. 123n.
20. A. Malarewicz- -Jakubów, Zasada słuszności w prawie handlowym, „Białostockie Studia Prawnicze” 17(2014), s. 150n.
21. Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. Prawo konsularne, t.j. Dz. U. 2018, poz. 2141.
22. M. Pazdan, Cudzoziemiec klientem polskiego notariusza, „Rejent” 7−8(2001), s.177−178.
23. Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe, t.j. Dz. U. 2015, poz. 1792 ze zm.
24. Uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego, z dnia 6 lutego 1996 r., sygn. akt. III AZP 26/95, LEX nr 23740.
25. A. J. Szereda, Czynności notarialne. Komentarz do art. 79−112 Prawa o notariacie, Warszawa 2018, s. 367n.
26. J. Dobkowski, Status administracyjnoprawny Kościoła katolickiego w Polsce (przyczynek do dyskusji), „Civitas et Lex” 1(2017), s. 21n.
27. Kodeks Prawa Kanonicznego (Codex Iuris Canonici) promulgowany w 1983 r.
28. F. Lempa, Kompetencje, uprawnienia i obowiązki w Kościele Katolickim, Białystok 2013, s. 158;
29. J. I. Arietta, Lud Boży, w: Codex Iuris Canonici. Kodeks prawa kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego, pod red. P. Majera, edycja polska na podstawie wydania hiszpańskiego, Kraków 2011, s. 418.
30. Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich (Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium), promulgowany w 1990 r.
31. T. Pawluk, Prawo kanoniczne według kodeksu Jana Pawła II, t. IV, Olsztyn 1990
32. W. Wójcik, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, Księga V i VI, Lublin 1987 Google Scholar