Opublikowane: 2024-08-311

Gospodarka folwarczna w dobrach klasztoru paulinów pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Barbary w latach 1642–1864

Jacek Szpak
Echa Przeszłości
Dział: ARTYKUŁY I ROZPRAWY
https://doi.org/10.31648/ep.10508

Abstrakt

W latach 1637–1642 wzniesiono z fundacji prowincjała paulinów o. Andrzeja Gołdonowskiego klasztor i kościół pw. śś. Andrzeja Apostoła i Barbary. W klasztorze funkcjonował nowicjat paulinów polskich oraz studium filozofii. Podstawą jego funkcjonowania były zapisy ziemskie i gospodarka folwarczna w nich prowadzona. Areał całkowity był niewielki i wynosił maksymalnie 70 mórg (ok. 35 ha). Klasztor gospodarował w dwóch folwarkach, z tym że jeden zwany na Ściegnach był wydzierżawiany okolicznej szlachcie lub mieszczanom. Zgodnie z obowiązującymi w XVIII w. i w XIX w. zasadami najważniejszą rolę odgrywała gospodarka roślinna. Natomiast hodowla pełniła rolę pomocniczą dostarczając siły pociągowej, skór, mleka i nabiału. W dobrach klasztoru św. Barbary zachowały się jedynie dwie wzmianki o produkcji propinacyjnej, co wskazuje, że nie produkowano nadwyżek. Towarowość produkcji
była niewielka, ponieważ rzadko sprzedawano produkcje, a dochody z tego tytułu wynosiły ok. 10% wszystkich przychodów.

Słowa kluczowe:

zakon paulinów, gospodarka, Kościół katolicki, klasztor św. Barbary

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Szpak, J. (2024). Gospodarka folwarczna w dobrach klasztoru paulinów pw. św. Andrzeja Apostoła i św. Barbary w latach 1642–1864. Echa Przeszłości, (XXV/1), 77–107. https://doi.org/10.31648/ep.10508

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.