https://doi.org/10.31648/ep.6150
I wojna światowa w północno- wschodniej części Prus Wschodnich rozpoczęła się od ofensywy 1.Armii rosyjskiej dnia 17 sierpnia 1914 r. Wbrew planom niemieckim, zakładającym natarcie rosyjskie między Puszczą Romincką na północy a Suwałkami na południu, okazało się, że 1. Armia większością lub nawet całością swych sił zamierza obejść kompleks leśny Puszczy Rominckiej od północy. Z tego powodu dowódca 8. Armii gen. Maximilian von Prittwitz zarządził obronę linii Węgorapy. Nie podporządkował się temu rozkazowi dowódca I Korpusu, generał Herman von François, który mimo nakazanej mu koncentracji w rejonie Wystrucia i Gąbina, wysunął się na wschód i pierwszego dnia ofensywy rosyjskiej rozpoczął walkę. Do starcia doszło 17 sierpnia pod Stołupianami (ros. Niestierow), gdzie zwycięzcami okazały się wojska rosyjskie. Starcie pod Stołupianami ostatecznie uświadomiło dowódcy 8. Armii gen, że Rosjanie zamierzają obejść Puszczę Romincką od północy. Jednak nie wyciągnął on z tego faktu odpowiednich wniosków i druga bitwa pod Gąbinem (ros. Gusiew) okazała się dla Niemców porażką. Von Prittwitz popełnił poważne błędy już w przyjętych założeniach, pozwalając na rozciągnięcie swych sił na froncie o długości 50 km, tak że każdy z jego korpusów w zasadzie toczył oddzielne walki. Nie dopuścił także do marszu I Korpusu Rezerwowego generała von Belowa na pomoc XVII KA gen. Augusta von Mackensena, którego dywizje początkowo miały powodzenie, a 35. Dywizja Piechoty zagroziła przerwaniem ugrupowania 1. Armii. W bitwie pod Gąbinem największe straty poniósł XVII KA dowodzony przez gen. von Mackensena. 8. Armia niemiecka została zmuszona do odwrotu, a meldunki o przekroczeniu granicy przez 2.Armię gen. Samsonowa spowodowały że gen. von Prittwitz uznał ze jedynym ratunkiem będzie odwrót sił niemieckich na linię Wisły.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English
Deutsch
