Opublikowane: 2018-10-161

Egzystencjalizacja przyżyć (selfu)

Jan Trąbka

Abstrakt

Człowiek żyje, po pierwsze, w sobie, we własnym wnętrzu, a dopiero potem, wtórnie, w społeczeństwie. Przeżycia to nie towar na wynos i gdy chcemy je egzystencjalizować, muszą przejść dodatkową obróbkę. Identycznym zmianom podlega pojęcie przechodzące w idee w procesie aktualizacji. Przeżycia „on-line” są prywatne (subiektywne) i zdecydowanie bogatsze niż egzystencyjne, „of-line”, raporty na ich temat. Na poziomie kwantowym zharmonizowana redukcja obiektywna, należąca do rzeczywistości wirtualnej i zawierająca niezliczone, koherentne możliwości, zmienia się w obiektywną redukcję, która oznacza dekoherencję, aktualizację, czyli egzystencjalizację tylko jednej wybranej możliwości. Nie zawsze jesteśmy świadkami tego, że referujemy wtórny, ubogi opis tego co wewnętrznie przeżywamy w swoim wnętrzu. Te dwa różne aspekty psychicznej aktywności przebiegają przy dwóch różnych oświetleniach: w selfie i świadomości (w ścisłym tego słowa znaczeniu) i dokonują się przy pomocy dwóch różnych jednostek: pojęć i idei.

Słowa kluczowe:

przeżycia i ich opis słowny, egzystencjalizacja, koherencja - dekoherencja, obiektywna redukcja zorientowana - rzeczywistość wirtualna, self, pojęcia, obiektywna redukcja - aktualizacja, świadomość, idee

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Trąbka, J. (2018). Egzystencjalizacja przyżyć (selfu). Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (7), 75–97. Pobrano z https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/hip/article/view/1777

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.