Znaczenie psychologii głębi Carla G. Junga dla filozofii wychowania i praktyki pedagogicznej
Michał Kruszelnicki
Dolnośląska Szkoła Wyższa we WrocławiuAbstrakt
W ogromnym dziele psychologicznym Carla G. Junga problem edukacji nie zajmuje dużo miejsca. Szwajcarski uczony nigdy nie stworzył żadnej teorii pedagogicznej czy modelu wychowania. Najbardziej bezpośrednio związane z pedagogiką są eseje zebrane w objętościowo skromnym tomie Dzieł zebranych pt. O rozwoju osobowości. Niemniej jednak w wielu pracach Junga da się odnaleźć myśli i koncepcje, które mogą zainspirować filozofię wychowania i wzbogacić praktykę pedagogiczną. Zadaniu ich wyodrębnienia i skomentowania poświęcony jest niniejszy tekst. Dyskutuję w nim takie kwestie, jak: znaczenie wiedzy o typach psychologicznych dla podniesienia efektywności procesu kształcenia, rola mitów i baśni dla rozwoju psychiki dziecięcej, problemy przeniesienia w relacji edukacyjnej i nieświadomego wpływu między nauczycielem i uczniem oraz rodzicem i dzieckiem. Próbuję też spojrzeć na nauczanie jako relację archetypową i wydobyć rolę edukacji humanistycznej dla procesu zakorzeniania jednostki w archetypowej pamięci kultury symbolicznej.
Słowa kluczowe:
Jung, edukacja, archetypy zbiorowej nieświadomości, nauczanie, wychowanieBibliografia
Guggenbuhl-Craig A., Power in the Helping Professions, Spring, Dallas 1971
Jaworska-Witkowska M., Ku kulturowej koncepcji pedagogiki, Impuls, Szczecin 2009
Jaworska-Witkowska M., Pedagogiczna (prze)waga psychologii głębi C.G. Junga, „Forum Oświatowe” 2006, nr 2
Jaworska-Witkowska M., Przeżycie - Przebudzenie - Przemiana. Inicjacyjne dynamizmy egzystencji ludzkiej w prozie Hermanna Hessego (tropy i kategorie pedagogiczne), wyd. 2 popr., WSEZINS, Łódź 2010
Jaworska-Witkowska M., W stronę pedagogiki integralnej, Wyd. Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2007
Jaworska-Witkowska M., W stronę pedagogiki integralnej, Wyd. USz, Szczecin 2007
Jung C.G., Aion. Przyczynki do symboliki Jaźni, przeł. R. Reszke, Wrota, Warszawa 1997
Jung C.G., Archetypy i nieświadomość zbiorowa, przeł. R. Reszke, KR, Warszawa 2011
Jung C.G., O rozwoju osobowości, przeł. R. Reszke, KR, Warszawa 2009
Jung C.G., Praktyka psychoterapii, przeł. R. Reszke, KR, Warszawa 2007
Jung C.G., Przełom cywilizacji, przeł. R. Reszke, KR, Warszawa 2009
Jung C.G., Rozmowy, wywiady, spotkania, KR, przeł. R. Reszke, Warszawa 1999
Jung C.G., The spirit in man, art, and literature, (w:) idem, Collected works, vol. 15, trans R.F.C. Hull, Princeton 1966
Jung C.G., Typy psychologiczne, przeł. R. Reszke, Wrota, Warszawa 1997
Jung C.G., Wspomnienia, sny, myśli, przeł. R. Reszke i L. Kolankiewicz, Wrota, Warszawa 1999
Jung C.G., Zaratustra Nietzschego. Notatki z seminarium 1934-1939, t. II, wydał J.L. Jarrett, przeł. R. Reszke, KR, Warszawa 2010
Kruszelnicki W., Transformacja czy transmisja? Edukacja humanistyczna wobec problemów „przeniesienia relacji pedagogicznej”, „Kultura i Edukacja” 2013, nr 1
Main S., "The Other Half” of Education: Unconscious Education of Children, (w:) I. Semetsky (ed.), Jung and Educational Theory, Wiley-Blackwell, New York 2013
Myers I. Briggs, Gifts Differing: Understanding Personality Types, Davies-Black, New York 1980
Nietzsche F., To rzekł Zaratustra, przeł. S. Lisiecka, Z. Jaskuła, PIW, Warszawa 1999
Rad I., The Meaning o f Jung, Delivered as The Jung-Memorial Lecture to the Jung Society of Washington at the Embassy of Switzerland on June 2, 2000
Witkowski L., Mistrz jako obosieczna zasada komunikacji, (w:) idem, Między pedagogiką, filozofią i kulturą: studia, eseje, szkice, IBE, Warszawa 2007
Witkowski L., Wyzwania autorytetu w praktyce społecznej i kulturze symbolicznej, Kraków 2009
Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Michał Kruszelnicki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
Teksty zaproponowane do "Humanistyki i Przyrodoznawstwa" nie powinny być nigdzie wcześniej publikowane. Wraz z przesłaniem tekstu redakcji Autor akceptuje, że w momencie zakwalifikowania tekstu do publikacji nasze czasopismo będzie stosowało licencję the Creative Commons Attribution (CC BY-NC). Na podstawie tej licencji autorzy zgadzają się, że ich prace mogą być zgodnie z prawem ponownie wykorzystywane do jakichkolwiek celów, za wyjątkiem celów komercyjnych, bez konieczności uzyskania uprzedniej zgody ze strony autora lub wydawcy. Każdy może prace te czytać, pobierać, kopiować, drukować, rozpowszechniać oraz przetwarzać, pod warunkiem poprawnego oznaczenia autorstwa oraz oryginalnego miejsca publikacji. Autorzy zachowują prawa autorskie do swoich utworów bez żadnych innych ograniczeń. Pełna informacja na temat licencji CC BY-NC:
Oświadczenie autora do pobrania
