O orfickim języku mitu

Daniel Zarewicz

doi:10.31648/hip.954

Opublikowane: 2018-09-141

Nr 15 (2009)

O orfickim języku mitu

Daniel Zarewicz

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.31648/hip.954

Abstrakt

Przekaz legendarnego Orfeusza już przez autorów starożytnych identyfikowany był z niejasną i trudną symboliką. Język ten, pomimo swojej niejasności, był najlepszą drogą do komunikacji pomiędzy bogami a ludźmi. Niniejszy artykuł jest kolejną próbą, na podstawie starożytnych przekazów, współczesnej literatury krytycznej i refleksji autora, opisania orfizmu: starożytnego fenomenu łączącego ze sobą przekaz religijny, filozoficzny, antropologię i teologię. Zjawisko to wciąż nie jest dostatecznie rozumiane, mimo, że odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu się mentalności i duchowości współczesnego człowieka. Orfizm jako starożytna via-religia do zbawienia i samopoznania wymaga nieustających studiów bazujących wyłącznie na oryginalnych greckich tekstach, stanowiących niezgłębioną kopalnię wiedzy na temat religijności starożytnych Greków.

Słowa kluczowe:

orfizm, Orfeusz, Dionizos Zagreus, bogowie greccy, Mnemozyne, Empedokles, mitologia grecka, religia grecka, teogonia grecka, antropologia, filozofia, pamięć, język, mit, historia

Inne teksty tego samego autora

Daniel Zarewicz, Orfeusz - starożytny archetyp poety inspirowanego przez muzy , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 18 (2012)
Daniel Zarewicz, O treści tabliczek i misteriów orfickich (magia, psychologia, filozofia) , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 16 (2010)
Daniel Zarewicz, Muzaios, Orfeusz, wyrocznie, misteria w Eleusis - wybrane aspekty , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 19 (2013)

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Zarewicz, D. (2018). O orfickim języku mitu. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (15), 225–240. https://doi.org/10.31648/hip.954

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.