Publicado: 2018-09-081

Ikony kalendarzowe - katalog wszystkich świętych jako zbiorowy obraz Kościoła

Grażyna Kobrzeniecka-Sikorska
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Sección: Artículos
https://doi.org/10.31648/hip.590

Resumen

Cechą życia bizantyńskiego było uporządkowanie. Zasada porządku obejmowała wszystkie sfery życia, dotyczyła też bizantyńskiej sztuki, o której myślano w kategoriach katalogu. Jednym ze znamiennych przejawów dążenia do katalogowego uporządkowania były ikony kalendarzowe, które zaczęto malować po okresie ikonoklazmu. Zawierają one przedstawienia świętych i świąt w porządku roku liturgicznego. Są odpowiednikiem ksiąg liturgicznych: menaionów i menologionów. Na Rusi ikony kalendarzowe od XVIII wieku często wzbogacano wizerunkami maryjnymi. Zgromadzone na jednej tablicy pojedyncze „świętości”, uporządkowane zgodnie z zasadami katalogowania, jednoczą się we wspólnocie Kościoła, bo ikony kalendarzowe są przede wszystkim symbolicznym obrazem Kocioła, w mikroskali manifestują siłę i moc.

Descargar archivos

Normas de citación

Kobrzeniecka-Sikorska, G. (2018). Ikony kalendarzowe - katalog wszystkich świętych jako zbiorowy obraz Kościoła. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (19), 387–398. https://doi.org/10.31648/hip.590

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Creative Commons License

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial 4.0.


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##