Recovery Identity Considering a Mother’s Story: Post-Dependency Structure of Narration of the Film Once my Mother by Sophia Turkiewicz
Gabriela Sitek
Instytut Sztuk Audiowizualnych Uniwersytet Jagiellońskimgr, doktorantka w Instytucie Sztuk Audiowizualnych na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyscyplina nauki humanistyczne, nauki o sztuce – filmoznawstwo. Absolwentka studiów na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Warszawskim i podyplomowych studiów na kierunku wiedza o kulturze w Polskiej Akademii Nauk. Interesuje się kinem dokumentalnym, found footage, autobiografizmem, perspektywami pamięci. W ramach współpracy z Fundacją Okonakino opracowała koncepcję cyklu projekcji i dyskusji w ramach projektu „Found footage: ożywianie archiwów”. Publikowała teksty m.in. w „Kwartalniku Filmowym”, „Ekranach”, „Mediach – Kulturze – Komunikacji Społecznej”, „Kulturze Liberalnej”, „Res Publice Nowej”, Gazecie.pl. Najważniejsze opracowania to: Polityczny wymiar przestrzeni publicznej i prywatnej w filmach Pétera Forgács’a („Kwartalnik Filmowy” 2013, nr 82), Scena deskorolkarzy w Berlinie Wschodnim. Procesy pamięci, (re)kreacja przeszłości a fikcjonalność filmu „To nie Kalifornia” („Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 2014, nr 2), Niewyrażalność a obrazowanie cierpienia w „Brakującym zdjęciu” Rithy’ego Panha („Kwartalnik Filmowy” 2016, nr 96).
Abstract
The text is an analysis and interpretation of narration in the film Niegdyś moja matka (Once my Mother, 2013), in which Sophia Turkiewicz presents the story of a mediated experience of World War II and builds a story about her own life. The work shows the film as a story about recovery identity, which is to overcome the overwhelming history of traumatic events. The author refers to the category of post-memory and diagnoses of Marianne Hirsch about the creative structure of post-memory. In the analysis and interpretation of the film Once my Mother, the author uses a category of constructed identity, shown in the work Narracja, tożsamość i czas written by Katarzyna Rosner and the book Time, Narrative and History written by David Carr. The use of archival footage and stagings of past events in the film is analysed to show a re-evaluation of past events. In this process, the identity of the narrator is constructed. Work draws attention to found footage as a form of film, which allows to show a redefinition of identity. The article aims to illustrate the impact of events related to World War II on the private relationship of people, for the analysed film – a mother and daughter.
Keywords:
post-memory, found footage, home movie, narrative, identityReferences
Carr D., Time, Narrative and History, Bloomington 1986.
Dąbrowski B., Postpamięć, zależność, trauma, w: Kultura po przejściach, osoby z przeszłością. Polski dyskurs postzależnościowy – konteksty, perspektywy badawcze, red. R. Nycz, Kraków 2011.
Fung R., Remaking Home Movies, w: Mining the Home Movie: Excavations in Histories and Memories, red. K.I. Ishizuka, P.R. Zimmermann, Berkeley – Los Angeles – London 2008.
Hirsch M., Pokolenie postpamięci, „Didaskalia” 2011, nr 105.
Kopeć Z., Polski dyskurs syberyjski, w: (P)o zaborach, (p)o wojnie, (p)o PRL. Polski dyskurs postzależnościowy dawniej i dziś, red. H. Gosk, E. Kraskowska, Kraków 2013.
Kultura po przejściach, osoby z przeszłością. Polski dyskurs postzależnościowy – konteksty, perspektywy badawcze, red. R. Nycz, Kraków 2011.
Kuziak M., Interteksty postzależności. „Utwór o Matce i Ojczyźnie” Bożeny Umińskiej-Keff,
w: (P)o zaborach, (p)o wojnie, (p)o PRL. Polski dyskurs postzależnościowy dawniej i dziś, red.
H. Gosk, E. Kraskowska, Kraków 2013.
Mining the Home Movie: Excavations in Histories and Memories, red. K.I. Ishizuka, P.R. Zimmermann, Berkeley – Los Angeles – London 2008.
Odin R., Reflection on the Family Home Movie as Document: A Semio-Pragmatic Approach, w: Mining the Home Movie: Excavations in Histories and Memories, red. K.I. Ishizuka, P.R. Zimmermann, Berkeley – Los Angeles – London 2008.
(P)o zaborach, (p)o wojnie, (p)o PRL. Polski dyskurs postzależnościowy dawniej i dziś, red. H. Gosk, E. Kraskowska, Kraków 2013.
Radkiewicz M., Filmy z odzysku. O kinowych i artystycznych projektach found footage, „Dialog” 2012, nr 3.
Ronduda Ł., Strategie subwersywne w sztukach medialnych, Kraków 2006.
Rosner K., Narracja, tożsamość i czas, Kraków 2006.
Silver City. Awards, Imdb.com, [online] <http://www.imdb.com/title/tt0088119/awards?ref_=tt_awd> dostęp: 30.08.2015.
Wees W.C., Recycled Images: The Art and Politics of Found Footage Films, New York 1993.
Zimmermann P.R., The Home Movie Movement: Excavations, Artifacts, Minings, w: Mining the Home Movie: Excavations in Histories and Memories, red. K.I. Ishizuka, P.R. Zimmermann, Berkeley – Los Angeles – London 2008.
Filmografia
Letters from Poland (1977), reż. Sophia Turkiewicz.
Niegdyś moja matka (2013), reż. Sophia Turkiewicz.
Silver City (1984), reż. Sophia Turkiewicz.
Instytut Sztuk Audiowizualnych Uniwersytet Jagielloński
<p>mgr, doktorantka w Instytucie Sztuk Audiowizualnych na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyscyplina nauki humanistyczne, nauki o sztuce – filmoznawstwo. Absolwentka studiów na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Warszawskim i podyplomowych studiów na kierunku wiedza o kulturze w Polskiej Akademii Nauk. Interesuje się kinem dokumentalnym, found footage, autobiografizmem, perspektywami pamięci. W ramach współpracy z Fundacją Okonakino opracowała koncepcję cyklu projekcji i dyskusji w ramach projektu „Found footage: ożywianie archiwów”. Publikowała teksty m.in. w „Kwartalniku Filmowym”, „Ekranach”, „Mediach – Kulturze – Komunikacji Społecznej”, „Kulturze Liberalnej”, „Res Publice Nowej”, Gazecie.pl. Najważniejsze opracowania to: Polityczny wymiar przestrzeni publicznej i prywatnej w filmach Pétera Forgács’a („Kwartalnik Filmowy” 2013, nr 82), Scena deskorolkarzy w Berlinie Wschodnim. Procesy pamięci, (re)kreacja przeszłości a fikcjonalność filmu „To nie Kalifornia” („Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 2014, nr 2), Niewyrażalność a obrazowanie cierpienia w „Brakującym zdjęciu” Rithy’ego Panha („Kwartalnik Filmowy” 2016, nr 96).</p> Poland
mgr, doktorantka w Instytucie Sztuk Audiowizualnych na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyscyplina nauki humanistyczne, nauki o sztuce – filmoznawstwo. Absolwentka studiów na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Warszawskim i podyplomowych studiów na kierunku wiedza o kulturze w Polskiej Akademii Nauk. Interesuje się kinem dokumentalnym, found footage, autobiografizmem, perspektywami pamięci. W ramach współpracy z Fundacją Okonakino opracowała koncepcję cyklu projekcji i dyskusji w ramach projektu „Found footage: ożywianie archiwów”. Publikowała teksty m.in. w „Kwartalniku Filmowym”, „Ekranach”, „Mediach – Kulturze – Komunikacji Społecznej”, „Kulturze Liberalnej”, „Res Publice Nowej”, Gazecie.pl. Najważniejsze opracowania to: Polityczny wymiar przestrzeni publicznej i prywatnej w filmach Pétera Forgács’a („Kwartalnik Filmowy” 2013, nr 82), Scena deskorolkarzy w Berlinie Wschodnim. Procesy pamięci, (re)kreacja przeszłości a fikcjonalność filmu „To nie Kalifornia” („Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 2014, nr 2), Niewyrażalność a obrazowanie cierpienia w „Brakującym zdjęciu” Rithy’ego Panha („Kwartalnik Filmowy” 2016, nr 96).
