2013: A Space Odyssey: Parody and Pastiche as Homage
Artur Piskorz
Wydział Filologiczny Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowiedr hab., adiunkt na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Filmoznawca, anglista, tłumacz. Zainteresowaniami badawczymi obejmuje głównie takie zagadnienia, jak kultura i kinematografia brytyjska, szczególnie kino Stanleya Kubricka. Autor m.in. opracowań: Guy Ritchie. Cockney z recyklingu (w: Autorzy kina europejskiego, Kraków 2009), Michael Mann – antropolog doświadczenia (w: Mistrzowie kina amerykańskiego, t. 3, Kraków 2010), Aryan Papers: The Polish Connection („Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 2016, nr 2) oraz monografii Kino organiczne Mike’a Leigh (2016).
Abstract
2001: A Space Odyssey, like many of Kubrick’s films, has been a constant source of inspiration for other filmmakers. Viewed from today’s perspective, almost the whole of 2001 can be seen as a collection of iconic images. Therefore, it does not come as a surprise that various artists feel compelled to play with these images or dissect its narrative. In 1985 Alexander “Olo” Sroczyński produced a short film 2013: A Space Odyssey utilising various movie techniques ranging from animation to traditional acting. The central protagonist, a lumberjack, is waiting for the birth of his child in a hospital corridor. On his way back home he meets a strange object and bizarre things start happening… 2013: A Space Odyssey plays with the visuals, deconstructs the original storyline and reconfigures established meanings as well as the filmic form. With its provocative and amusing approach, Sroczyński’s short provides the viewer with multilevel interpretative options. However, its parody-cum-pastiche-like approach ultimately becomes a homage to the ingenious director of the original film.
Keywords:
2001: A Space Odyssey, Stanley Kubrick, Aleksander Sroczyński, pastiche, parody, homage to an artist, 2013: A Space OdysseyReferences
Dyer R., Pastiche, London 2007.
Genette G., Palimpsesty. Literatura drugiego stopnia, trans. A. Milecki, T. Stróżyński, Gdańsk 2014.
Hellich A., Jak rozpoznać pastisz (i odróżnić go od parodii)?, “Zagadnienia Rodzajów Literackich” 2014, vol. 57, no. 2.
Hutcheon L., Teoria parodii. Lekcja sztuki XX wieku, trans. A. Wojtanowska, W. Wojtowicz, Wrocław 2007.
Jameson F., Postmodernism, or, The Cultural Logic of Late Capitalism, Durham 1991.
Nycz R., Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Warszawa 1995.
Postmodernizm, ed. R. Nycz, Kraków 1998.
Rose M.A., Parody/Metafiction: An Analysis of Parody as a Critical Mirror to the Writing and Reception of Fiction, London 1979.
Rose M.A., Parody: Ancient, Modern and Post-Modern, Cambridge 1993.
Spalińska-Mazur J., Inwencje i kontynuacje. Polski autorski film animowany w latach 1980–1990, Opole 2009.
The Anti-Aesthetic. Essays on Post-Modern Culture, ed. H. Foster, Washington 1983.
Filmography
2001: A Space Odyssey (1968), directed by Stanley Kubrick.
2010: A Space Odyssey (1984), directed by Peter Hyams.
2013: A Space Odyssey (1985), directed by Aleksander Sroczyński.
Wydział Filologiczny Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
<p>dr hab., adiunkt na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Filmoznawca, anglista, tłumacz. Zainteresowaniami badawczymi obejmuje głównie takie zagadnienia, jak kultura i kinematografia brytyjska, szczególnie kino Stanleya Kubricka. Autor m.in. opracowań: Guy Ritchie. Cockney z recyklingu (w: Autorzy kina europejskiego, Kraków 2009), Michael Mann – antropolog doświadczenia (w: Mistrzowie kina amerykańskiego, t. 3, Kraków 2010), Aryan Papers: The Polish Connection („Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 2016, nr 2) oraz monografii Kino organiczne Mike’a Leigh (2016).</p> Poland
dr hab., adiunkt na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Filmoznawca, anglista, tłumacz. Zainteresowaniami badawczymi obejmuje głównie takie zagadnienia, jak kultura i kinematografia brytyjska, szczególnie kino Stanleya Kubricka. Autor m.in. opracowań: Guy Ritchie. Cockney z recyklingu (w: Autorzy kina europejskiego, Kraków 2009), Michael Mann – antropolog doświadczenia (w: Mistrzowie kina amerykańskiego, t. 3, Kraków 2010), Aryan Papers: The Polish Connection („Media – Kultura – Komunikacja Społeczna” 2016, nr 2) oraz monografii Kino organiczne Mike’a Leigh (2016).
