Opublikowane: 2020-12-301

Czerwień i chłód – Żony i konkubiny Su Tonga i Zawieście czerwone latarnie Zhanga Yimou

Joanna Aleksandrowicz
Media - Kultura - Komunikacja Społeczna
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/mkks.6244

Abstrakt

W artykule przedstawiono strategie adaptacyjne zastosowane przez Zhanga Yimou w filmie Zawieście czerwone latarnie (1991), opartym na opowiadaniu Su Tonga Żony i konkubiny. Kluczową dla filmu grę pomiędzy tym, co pokazane, a tym, co ukryte autorka analizuje w kontekście pojęcia pustki w estetyce Wschodu oraz kompozycyjnej ramy wykorzystanej w scenografii i w strukturach narracyjnych. Specyficzną ramę tworzy także rytmizacja fabuły poprzez cykl pór roku oraz codzienne rytuały wypełniające życie bohaterów. Rytualizacja łączy się z motywem gry, pojawiającym się zarówno w filmie, jak i w noweli. Celem analizy jest ukazanie, w jaki sposób, dzięki niewielkiemu przeniesieniu akcentów, ta – w gruncie rzeczy bardzo wierna wobec pierwowzoru ‒ adaptacja nabiera nowych znaczeń i otwiera się na odmienne interpretacje. Mimo konkretnych aluzji politycznych wpisanych w dzieło Zhanga Yimou pełna niedopowiedzeń narracja umożliwia też odczytywanie filmu w kategoriach uniwersalnych.

Słowa kluczowe:

Zhang Yimou, Su Tong, kino chińskie, adaptacja filmowa

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Aleksandrowicz, J. (2020). Czerwień i chłód – Żony i konkubiny Su Tonga i Zawieście czerwone latarnie Zhanga Yimou. Media - Kultura - Komunikacja Społeczna, 4(15), 35–55. https://doi.org/10.31648/mkks.6244

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.