https://doi.org/10.31648/mcsc.9594
Pandemia Covid-19 wywarła ogromny wpływ na wszystkie formy działalności człowieka, w tym te związane z kulturą. W ramach tej ostatniej kategorii wyróżniają się wydarzenia na żywo, takie jak festiwale muzyczne. Opierają się one na bezpośrednim kontakcie między wykonawcami a publicznością, zjednoczonymi w jednym miejscu. Obostrzenia sanitarne w dużym stopniu ograniczyły możliwość takiego spotkania, zmuszając organizatorów festiwali do odwoływania lub przekładania w czasie planowanych wydarzeń. Można było też jednak zaobserwować jeszcze jeden sposób radzenia sobie z sytuacją pandemiczną. Polegał on na wykorzystywaniu nowych technologii, przede wszystkim Internetu, w celu połączenia wykonawców z publicznością. Festiwale odbywały się więc w formie albo zupełnie zdalnej (poprzez transmisje i retransmisje), albo hybrydowej (głównie zezwalając ograniczonej liczebnie publiczności przeżywać koncerty na żywo, ale z bardzo szerokim rozpowszechnianiem ich w sieci). Rozwiązania te pomogły utrzymać poczucie więzi emocjonalnej między festiwalami a uczestnikami, jak również zmniejszyć problemy finansowe organizatorów. Należy jednak zadać pytanie, jak zaistniała sytuacja mogła wpłynąć na rozumienie, czym właściwie jest wydarzenie „na żywo”? Biorąc pod uwagę, że wielu organizatorów deklaruje chęć zachowania elementu wirtualnego w przyszłych edycjach festiwali, można sądzić, że refleksja ta nie jest jedynie analizą szczególnej, pandemicznej sytuacji, ale wnika w głębsze przemiany rozumienia „żywości” w dobie rozpowszechniających się nowych mediów i wiążącej się z tym rzeczywistości hybrydowej. Wykorzystywanie połączenia rzeczywistości realnej i wirtualnej zostanie przeanalizowane na przykładzie trzech polskich festiwali: Pol’and’Rocka, Unsoundu i Sacrum/Profanum. Na podstawie badań można wysunąć wniosek, że „żywość” ery hybrydalnej opiera się mniej na jedności miejsca spotkania, a bardziej na jedności czasu połączenia w sieci.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
English
Język Polski
