Manipulacyjne wykorzystanie słowa park w nazwach osiedli mieszkaniowych
Abstrakt
Artykuł opisuje częste obecnie zjawisko wykorzystywania w celach komercyjnych słowa park w nazwach obiektów miejskich, głównie osiedli mieszkaniowych. Nazwy te łudzą obietnicą życia w korzystnych warunkach, przesłaniając fakt, że ich budowanie nieodłącznie wiąże się z uszczuplaniem terenów zielonych w mieście. Firmy deweloperskie przenoszą na tworzone przez siebie nazwy wysoce pozytywne asocjacje, jakie wywołuje tradycyjnie rozumiany park, pierwsza część artykułu przedstawia więc treści semantyczne, które składają się na to pojęcie. Część druga pokazuje, w jaki sposób deweloperzy uzasadniają swe nazwy, kreując ich związek z realnymi cechami lokalizacji lub architektury osiedli, a także łącząc wyraz park z innymi jednostkami leksykalnymi o pozytywnych konotacjach. W konsekwencji słowo park traci na precyzji i samodzielności semantycznej, co otwiera drogę nieporozumieniom, ale także manipulacji i przemocy komunikacyjnej.
Słowa kluczowe:
etyka komunikacji, nazwa, słowo park, reklama, moda językowa, motywacja pragmatyczna, manipulacjaBibliografia
Bartmiński J. (2006): Językowe podstawy obrazu świata. Lublin. Google Scholar
Bartmiński J., Tokarski R. (1993): Definicja semantyczna: czego i dla kogo? [W:] O definicjach i definiowaniu. Red. J. Bartmiński, R. Tokarski. Lublin, s. 47–61. Google Scholar
Chlebda W. (2002): Polak przed mentalną mapą świata. „Etnolingwistyka: Problemy Języka i Kultury” 14, s. 9–26. Google Scholar
Domański H., Skawiński Z. (1991): Wzory prestiżu a struktura społeczna. Wrocław. Google Scholar
Etyka słowa. Wybór opracowań I (2017). Red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, M. Nowosad-Bakalarczyk, J. Puzynina. Lublin. Google Scholar
Gajda S. (2010): Prestiż a język. „Nauka” 4, s. 147–162. Google Scholar
Handke K. (1998): Nazewnictwo miejskie. [W:] Polskie nazwy własne. Encyklopedia. Red. E. Rzetelska-Feleszko. Wrocław–Kraków, s. 283–307. Google Scholar
Inny słownik języka polskiego (2000). Red. M. Bańko. T. 1–2. Warszawa. Google Scholar
Łuc I., Bortliczek M. (2011): Język uwikłany w ponowoczesność. Katowice. Google Scholar
Maćkiewicz J.: Jak można manipulować za pomocą zdjęć? dostęp: 01.07.2019. Google Scholar
Markowski A. (2006): Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa. Google Scholar
Markowski A. (2017): Warunki właściwego użycia języka: etyka słowa – manipulacja językowa – nowomowa. [W:] Etyka słowa. Wybór opracowań I. Red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, M. Nowosad-Bakalarczyk, J. Puzynina. Lublin, s. 133–146. Google Scholar
Ożóg K. (2007): Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia. Rzeszów. Google Scholar
Pawłowski R.: Poezja deweloperów, czyli jak nazywają się warszawskie osiedla, , dostęp: 19.08.2018. Google Scholar
Puzynina J. (1992): Język wartości. Warszawa. Google Scholar
Romanowski H. (2016): Parki miejskie jako motyw prac malarskich i graficznych. [W:] Park miejski – znaczenie w przestrzeni zurbanizowanej. Red. K. Hodor i K. Łakomy. Kraków, s. 59–71. Google Scholar
Skudrzykowa A., Urban K. (2000): Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej. Kraków. Google Scholar
Słownik języka polskiego (1988). Red. M. Szymczak. T. 1–3. Warszawa. Google Scholar
Staniewska A. (2016): Zielony kapitał Wiednia – kształtowanie parkowego krajobrazu miasta, historia i współczesność. [W:] Park miejski – znaczenie w przestrzeni zurbanizowanej. Red. K. Hodor i K. Łakomy. Kraków, s. 83–109. Google Scholar
Steciąg M. (2012): Dyskurs ekologiczny w debacie publicznej. Zielona Góra. Google Scholar
Tokarski R. (2004): Semantyka barw we współczesnej polszczyźnie. Lublin. Google Scholar
Tokarski R. (2013): Światy za słowami. Wykłady z semantyki leksykalnej. Lublin. Google Scholar
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
