Nazwa terenowa *Desęta(ja) Blota koło Darłowa na Pomorzu Zachodnim
Jerzy Duma
Instytut Slawistyki PAN w WarszawieAbstrakt
Zapisana w okolicach Darłowa nazwa terenowa Diosintablotta zawiera szereg cech
pomorskich, z których najważniejszy jest specyficzny rozwój ęT jako inT bez pralechickiego
przegłosu na *ǫT. Wyjątkowy jest też pojawiający się w niej przegłos *eś > oś, który
w dialektach pomorskich nie powinien wystąpić. Nietypowy przegłos *e występuje
w języku dolnołużyckim.
Słowa kluczowe:
onomastyka, nazewnictwo pomorskie, nazwa terenowaBibliografia
Boryś W. (2005): Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków. Google Scholar
Duma J. (2019): Rozwój nieprzegłoszonego *ęT w nazwach miejscowości i nazwach terenowych Pomorza Zachodniego a ewolucja *ęT w językach i dialektach lechickich oraz w dolnołużyckim (np. kaszubskie v'izc, v'izą, v'ize i v'ǫzc, v'ąze ‘robić na drutach, wiązać’, dolnołużyckie měso ‘mięso’ i in.). „Prace Językoznawcze” XXI/2, s. 35–45.
Crossref
Google Scholar
Eichler E. (1975): Die Ortsnamen der Niederlausitz. Bautzen. Google Scholar
Körner S. (1993): Ortsnamen der Niederlausitz. Berlin. Google Scholar
Moszyński L. (1984): Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa. Google Scholar
Popowska-Taborska H. (1980): Kaszubszczyzna. Warszawa. Google Scholar
Sławski F. (1988): Języki słowiańskie. [W:] Języki indoeuropejskie. Red. L. Bednarczuk. T. II. Warszawa. Google Scholar
Smoczyński W. (2007): Słownik etymologiczny języka litewskiego. Wilno. Google Scholar
Stieber Z. (1965): Zarys dialektologii języków zachodniosłowiańskich. Warszawa. Google Scholar
Instytut Slawistyki PAN w Warszawie
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.