Opublikowane: 2023-08-051

Sygnatury matrifokalne w najnowszej polskiej poezji kobiet. Justyna Bargielska i Beata Patrycja Klary

Beata Morzyńska-Wrzosek
Prace Literaturoznawcze
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/pl.9085

Abstrakt

Based on the poetry of Justyna Bargielska and Beata Patrycja Klary, the article aims to present the experience of maternity which escapes generalisations, demanding an interpretation that is involved, affective, sensitive to mixing conventions, searching for internal relations, open to the
creation of unobvious meanings, provocations and contrariness. Bargielska’s matrifocal signature
is marked by melancholy and affirmation, while Klary introduces fragments of medical epicrisis and a prosthesis in the form of a reborn doll. Both poets use various registers and extreme means of expression; they condense images, giving voice to different semantic undertones in order to describe/introduce to literature an experience which, as it turns out, resists universal qualifications.

Słowa kluczowe:

najnowsza polska poezja kobiet, sygnatura matrifokalna, doświadczenie macierzyństwa, melancholia, afirmacja, epikryza, proteza

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Morzyńska-Wrzosek, B. (2023). Sygnatury matrifokalne w najnowszej polskiej poezji kobiet. Justyna Bargielska i Beata Patrycja Klary. Prace Literaturoznawcze, (11), 165–186. https://doi.org/10.31648/pl.9085

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.