Wyjąca suka Andrzeja Babińskiego – katastrofizm w wymiarze lokalnym

Bogna Wiczyńska

a:1:{s:5:"pl_PL";s:44:"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu";}


Abstrakt

Artykuł dotyczy poezji poznańskiego twórcy - Andrzeja Babińskiego. W analizowanych utworach widoczne są wątki katastroficzne i surrealistyczne, uobecniające się w sposobie ewokowania przestrzeni poetyckiej. Składają się na nią przede wszystkim pełne fantazji wizje, często irracjonalne, wolne od zasad logiki, splecione z elementów na pierwszy rzut oka przeciwnych sobie, pochodzących z odległych pól semantycznych, a wynikające z rozluźnienia logiki związków przyczynowo-skutkowych. W przestrzeni Babińskiego o sile oddziaływania wiersza oraz o spójności komunikatu decyduje swoista logika obrazów zespolonych ciągiem asocjacji wynikających z wyobraźni poety; kluczem jest tu właśnie obrazowość tej twórczości i jej plastyczność, ukierunkowujące odbiór wierszy w kontekście geopoetyki, regionalizmu i katastrofizmu.

 




Babiński A. (1975), Z całej siły, Warszawa: Zarząd Główny SZSP, Universitas.   Google Scholar

Babiński A. (1985), Znicze i inne wiersze, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.   Google Scholar

Babiński A. (2005), Dokument literacki, „Okolica Poetów” nr 28, s. 44.   Google Scholar

Balcerzan E. (1988), Poezja polska w latach 1939-1965, cz. II, ideologie artystyczne, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.   Google Scholar

Czermińska D. (1996), Hipoteza autorstwa (O podmiocie dzieł wszystkich jednego autora), [w:] Ja, Autor. Sytuacja podmiotu w polskiej literaturze współczesnej, red. D. Śnieżko, Warszawa: Semper.   Google Scholar

Czermińska D. (2011), Miejsca autobiograficzne. Propozycja w ramach geopoetyki, „Teksty Drugie” nr 5/2011, s. 183-200.   Google Scholar

Galant J. (2019), Niepozorna, alternatywna, otwarta. Kilka uwag o kulturze lokalnej, „Polonistyka. Innowacje” nr 9/2019, s. 3-14.   Google Scholar

Heidegger (2004), Bycie i czas, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.   Google Scholar

Konończuk E. (2011), O poetyckim zamieszkiwaniu świata według Kennetha White’a, „Białostockie Studia Literaturoznawcze” nr 2/2011, s.41-55.   Google Scholar

Król G. (2016), Tylko mi Ziemi całej do życia brak. O bezdomnościach Andrzeja Babińskiego, W kręgu problemów antropologii literatury, [w:] Topos domu: Doświadczenie zamieszkiwania i bezdomności, pod red. W.Supy, I. Zdanowicz, Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.   Google Scholar

Lempka B. (2005), Arka. Almanach Klubu Literackiego Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu – w XXXV-lecie Klubu (1970-2005). Cz. 2 Zamek prozaików – wypisy i pamiątki, red. J. Grupiński, B.Lempka, Poznań: C.K. „Zamek”.   Google Scholar

Nycz R. (2010), Możliwa historia literatury „Teksty Drugie” nr 5/2010, s. 167-184.   Google Scholar

Nycz R. (1994), Tropy „ja”: koncepcje podmiotowości w literaturze polskiej ostatniego stulecia, „Teksty Drugie” nr 2/1994, s. 7-27.   Google Scholar

Rybicka E. (2014), Gepoetyka. Przestrzeń i miejsce we współczesnych teoriach i praktykach literackich, Kraków: Universitas.   Google Scholar

Szatkowski J. (1999), Nieznany wiersz Andrzeja Babińskiego, „Okolica Poetów” nr 4, s. 30-32.   Google Scholar

Szatkowski J. (2000), Brulion listu Andrzeja Babińskiego do Zyty – żony Edwarda Stachury, „Okolica Poetów” nr 40-41/2000, s. 44.   Google Scholar

Szatkowski J. (2006), Brulion listu Andrzeja Babińskiego do Krystyny Orłow – muzy poety, „Okolica Poetów” 34-35/2006, s. 88.   Google Scholar

Szatkowski J., Andrzej Babiński: „Ostatnio poznałem niejakiego Stachurę”,„Okolica Poetów” 1999, nr 3, s. 31.   Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2023-06-23 — zaktualizowane 2023-07-06

Cited By /
Share

Wiczyńska, B. (2023). Wyjąca suka Andrzeja Babińskiego – katastrofizm w wymiarze lokalnym. Acta Neophilologica, 1(XXV), 149–165. https://doi.org/10.31648/an.8823 (Original work published 23 czerwiec 2023)

Bogna Wiczyńska 
a:1:{s:5:"pl_PL";s:44:"Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu";}