Człowiek w przestrzeni publicznej w filozofii Hannah Arendt

Małgorzata Augustyniak

doi:10.31648/hip.838

Opublikowane: 2018-09-131

Nr 17 (2011)

Człowiek w przestrzeni publicznej w filozofii Hannah Arendt

Małgorzata Augustyniak

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.31648/hip.838

Abstrakt

Powrót do filozofii starożytnej Grecji pozwala przypomnieć etyczny wymiar politycznej aktywności, w którym umiejętność łączenia dobra własnego z dobrem ogółu postrzegano jako świadectwo rozumnej natury człowieka wolnego i odpowiedzialnego zarazem. Republikański ideał życia zostaje przez Arendt skonfrontowany z dominującymi tendencjami politycznymi oraz ekonomicznymi, które rozwinęły się w nowożytnej kulturze europejskiej. Etyczne zdeprecjonowanie sfery publicznej prowadziło do postrzegania jej w kategoriach przymusu i przemocy, stanowiących zagrożenie indywidualnej wolności. Na znaczeniu zyskała natomiast sfera indywidualnej aktywności, związanej zwłaszcza z pracą wytwórczą, zarobkowaniem oraz konsumowaniem. Zwyciężyła idea prywatności, bogactwa, rywalizacji. Narodziło się społeczeństwo masowe, składające się ze zatomizowanych jednostek niezdolnych do wzięcia na siebie odpowiedzialności za wspólnotę polityczną.

Słowa kluczowe:

sfera publiczna i prywatna, aktywność obywatelska, dialog wewnętrzny, wolność, władza, społeczeństwo masowe

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Augustyniak, M. (2018). Człowiek w przestrzeni publicznej w filozofii Hannah Arendt. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (17), 243–258. https://doi.org/10.31648/hip.838

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Adler L, Śladami Hannah Arendt, Warszawa 2008.

Arendt H, Kondycja ludzka, Warszawa 2000.

Arendt H, Korzenie totalitaryzmu, Warszawa 1993.

Arendt H, Myślenie, Warszawa 1991.

Arendt H, Odpowiedzialność i władza sądzenia, Warszawa 2003.

Arendt H, Polityka jako obietnica, Warszawa 2005.

Arystoteles, Polityka, (w:) Dzieła wszystkie, przeł. L. Piotrowicz, Warszawa 2001, Wydawnictwo Naukowe PWN, t. VI.

Buksiński T, Arystotelesowska wizja współpracy społecznej, (w:) Filozofia a polityka, red. R. Liberkowski, Instytut Filozofii UAM, Poznań 1998.

de Tocqueville A, O demokracji w Ameryce, t. II, Kraków - Warszawa 1996.

Heller W, Arendt H. Źródła pluralizmu politycznego, Poznań 2000.

Jaspers K, Wiara filozoficzna wobec objawienia, Kraków 1999.

Kołakowski L, Moje słuszne poglądy na wszystko, Kraków 2000.

Locke J, Traktat drugi, esej dotyczący prawdziwych początków zakresu i celu rządu obywatelskiego, (w:) idem, Dwa traktaty o rządzie, Warszawa 1992, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Platon, Gorgiasz, (w:) Dialogi, t. I, przeł. W. Witwicki, Kęty 1999.

Ricoeur P, Metafora i symbol, „Literatura na Świecie” 1988, nr 8-9.

Skarga B, Granice historyczności, Warszawa 1989.

Stelmach J, Sarkowicz R, Filozofia prawa XIX i XX wieku, Kraków1999.

Szacki J, Historia myśli socjologicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003. Google Scholar