W niniejszym artykule podjęta została próba odnalezienia genezy i zasadniczych tez postmodernistycznej filozofii, tych wątków myślenia, co do których postmodernistycznego charakteru istnieje elementarna zgoda wśród badaczy współczesnej kultury. Tekst ów nie jest napisany w duchu dekonstrukcjonistycznym, bowiem obiecuję nim coś wyjaśnić. Została tu przytoczona „metafizyka obecności”, którą właśnie dekonstrukcjoniści zwalczają. Ten linearny dyskurs - posiadający początek, rozwinięcie i koniec, jest raczej modernistycznym przepisaniem ponowoczesnej filozofii. strukturyzującym spojrzeniem poszukującym tych tylko treści, które umożliwią umowne zdefiniowanie i zamknięcie w pewien model - absurdalny, bo dotyczący antymodelowego i antytotalitarnego nurtu myślowego o charakterze emancypacyjnym. Wizerunek postmodernizmu, jaki próbuję oddać tą krótką rozprawą, jest jednym z potencjalnych, bowiem z istniejących tekstów źródłowych możliwe jest odczytanie innych „modeli” postmodernizmu. Przyznaję się także, że nie przeanalizuję gruntownie problematyki, która została zasygnalizowana, nie będzie to również wypowiedź krytyczna, silnie zabarwiona akcentami aksjologicznymi, sytuującym mnie bądź po stronie polemicznej, bądź aprobującej poszczególne wątki myśli, jaką wielu określa after philosophy . Tekst ten pełni raczej rolę wstępu do rozpoznania tematyki. Mam jednak nadzieję, że czytelnik usprawiedliwi moje postępowanie i przyzna tej krótkiej refleksji wartość bardziej merytoryczną niż retoryczną.
Télécharger des fichiers
Règles de citation
##plugins.themes.libcom.share##
Licence
Ce travail est disponible sous licence Creative Commons Attribution - Pas d’Utilisation Commerciale 4.0 International.