Abstract

Dotychczasowe badania wskazują, że rolnictwo polskie jako całość nie przekroczyło dotychczas punktu krytycznego w poziomie intensyfikacji produkcji, powyżej którego występują trwałe zaburzenia równowagi przyrodniczej. Występujące lokalnie zakłócenia nie wynikają w Polsce ze zbyt wysokich nakładów kapitałowych, ale są pochodną niedostatecznego poziomu m.in. środków chemicznych. Obniżenie w ostatnim dziesięcioleciu stosowania środków do produkcji rolniczej nastąpiło głównie w wyniku pogorszenia relacji cen, gdy w procesie produkcji wymuszone zostało uwzględnienie przede wszystkim aspektu ekonomicznego. Istotnym problemem stało się zbycie produktów rolnych oraz dostosowanie ich asortymentu i jakości do wymagań konsumentów. Wprowadzenie rolnictwa ekologicznego wymaga z jednej strony zainteresowania producentów, a z drugiej akceptowania przez konsumentów skutków ekonomicznych tego sposobu prowadzenia gospodarstw. Produkcja rolna musi być bowiem w rolnictwie ekologicznym nie tylko zgodna ze środowiskiem przyrodniczym, ale także opłacalna.