Pubblicato il: 2018-09-131

Rola archetypów muzycznych w epoce hellenizmu

Andrzej T. Nowak
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Sezione: Articoli
https://doi.org/10.31648/hip.884

Abstract

Autor artykułu przedstawia w syntetycznym skrócie zasady kształtowania się dwóch podstawowych form wypowiedzi literacko-muzycznej w antycznym świecie cywilizacji greckiej i hellenistycznej. Pokrótce omawia sposoby przejawiania się muzyki, traktowanej jako ważny element obiegu kulturowego w ówczesnej rzeczywistości. Archetypiczne wzorce hymnu i peanu - podstawowych form literacko-muzycznych kultury greckiej - zostały omówione według charakterystycznych cech oraz poparte konkretnymi przykładami literackimi. Wskazano, że synkretyzm form literacko-muzycznych, charakterystyczny dla antycznej kultury śródziemnomorskiej, był powiązany z elementami kultu religijnego (zwłaszcza misteriami). Wymiar religijny stanowił ważne uzupełnienie praktycystycznego sposobu traktowania muzyki w świecie cywilizacji antycznej, niekiedy wysuwające się na pierwszy plan. Szczególnie widoczne było to w przypadku wczesnochrześcijańskiej twórczości hymnograficznej, opartej na syntezie tradycji hellenistyczno-rzymskiej i judeochrześcijańskiej.

Regole di citazione

Nowak, A. T. (2018). Rola archetypów muzycznych w epoce hellenizmu. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (16), 167–180. https://doi.org/10.31648/hip.884

##plugins.themes.libcom.share##

Licenza


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##