Rola archetypów muzycznych w epoce hellenizmu

Andrzej T. Nowak

doi:10.31648/hip.884

Opublikowane: 2018-09-131

Nr 16 (2010)

Rola archetypów muzycznych w epoce hellenizmu

Andrzej T. Nowak

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.31648/hip.884

Abstrakt

Autor artykułu przedstawia w syntetycznym skrócie zasady kształtowania się dwóch podstawowych form wypowiedzi literacko-muzycznej w antycznym świecie cywilizacji greckiej i hellenistycznej. Pokrótce omawia sposoby przejawiania się muzyki, traktowanej jako ważny element obiegu kulturowego w ówczesnej rzeczywistości. Archetypiczne wzorce hymnu i peanu - podstawowych form literacko-muzycznych kultury greckiej - zostały omówione według charakterystycznych cech oraz poparte konkretnymi przykładami literackimi. Wskazano, że synkretyzm form literacko-muzycznych, charakterystyczny dla antycznej kultury śródziemnomorskiej, był powiązany z elementami kultu religijnego (zwłaszcza misteriami). Wymiar religijny stanowił ważne uzupełnienie praktycystycznego sposobu traktowania muzyki w świecie cywilizacji antycznej, niekiedy wysuwające się na pierwszy plan. Szczególnie widoczne było to w przypadku wczesnochrześcijańskiej twórczości hymnograficznej, opartej na syntezie tradycji hellenistyczno-rzymskiej i judeochrześcijańskiej.

Słowa kluczowe:

archetyp, hymn, misterium, monoteizm, politeizm, pean, synkretyzm

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Nowak, A. T. (2018). Rola archetypów muzycznych w epoce hellenizmu. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (16), 167–180. https://doi.org/10.31648/hip.884

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Burkert W, Ancient Mystery Cults, Harvard 1987.

Cameron A, Późne cesarstwo rzymskie, Warszawa 2005.

Chadwick H, Kościół w epoce wczesnego chrześcijaństwa, Warszawa 2004.

Curtius E. R., Literatura europejska i łacińskie Średniowiecze, Kraków 2005.

di Bernardino A, Historia teologii. Epoka patrystyczna, Kraków 2003.

Focjusz, Biblioteka, Warszawa 1996, t. IV.

Kerenyi K, Eleuzis. Archetyp matki i córki, Kraków 2005.

Kocur W, We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie, Wrocław 2005.

Kubiak Z, Literatura Greków i Rzymian, Warszawa 2003.

Landels J.G., Muzyka starożytnej Grecji i Rzymu, Kraków 2003.

Lucretius Carus T.(Lukrecjusz), O naturze rzeczy, tłum. G. Żurek, Warszawa 1994.

Marrou H. I., Historia wychowania w starożytności, Warszawa 1969.

Religie świata antycznego, (w:) J. Keller (red.), Zarys dziejów religii, Warszawa 1986.

Sachs C, Historia instrumentów muzycznych, Kraków 1989.

Simon M, Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa (I—IV), Warszawa 1992.

Składankowa M, Bohaterowie, bogowie i demony starożytnego Iranu, Warszawa 1984.

Spidlik T, Gargano I, Grossi V, Duchowość Ojców Kościoła, t. III: Historii duchowości, Kraków 2004.

Stabryły S, Starożytny Rzym, Warszawa 1992.

Świderkówna A, Hellenika. Wizerunek epoki od Aleksandra do Augusta, Warszawa 1978.

Veyne P (red.), Historia życia prywatnego. Od Cesarstwa Rzymskiego do roku tysięcznego, Wrocław - Warszawa 2005.

West M. L., Muzyka starożytnej Grecji, Kraków 2003.

Wypustek A, Magia antyczna, Warszawa 2001. Google Scholar