Celem niniejszego artykułu jest szkicowa prezentacja propozycji etycznej francuskiego zakonnika, paleobiologa i myśliciela Pierre’a Teilharda de Chardin. Dobro, szczęście i miłość to trzy kategorie, które ściśle łączą się ze sobą i określają etykę dynamiczną Teilharda. Ponieważ francuski zakonnik chciał zachować dynamiczny charakter „nowej moralności”, zrezygnował z wszelkich „dekalogów”, zasad, norm itp. Zaproponował jedynie ogólne reguły etyki dynamicznej. „Nowa moralność” nie jest jednak zorientowana indywidualistycznie, lecz nastawiona jednocześnie na pogłębienie osobowości jednostki i rozwój ludzkości jako takiej. Jest to możliwe, ponieważ właściwa personalizacja odbywa się w atmosferze miłości. To miłość, a nie rozum jest podstawą koncepcji etyki dynamicznej, proponowanej przez myśliciela. Szczęście jest traktowane jako „uboczny produkt wysiłku", uboczny efekt zaangażowania osoby w proces personalizacji świata. Zdaniem Teilharda zło jest wplecione w strukturę świata, ponieważ jego źródłem jest regres i wszelka groźba regresu, czyli procesy przeciwne do procesu samej ewolucji.
Скачать файлы
Правила цитирования
##plugins.themes.libcom.share##
Лицензия
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution-NonCommercial» («Атрибуция — Некоммерческое использование») 4.0 Всемирная.