Black Humour and Desensitization: Attitudes of Internet Users Towards the Culture of Excess and Fake News
Barbara Cyrek
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytet Jagiellońskimgr, doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka Wydziału Humanistycznego AGH w Krakowie. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół nauk o mediach i edukacji medialnej.
https://orcid.org/0000-0002-3270-6548
Abstract
The aim of the author of this article is to characterize phenomena occurring in interactive media: black humour and social desensitization, in the context of digital culture. The author asks the question of whether the awe and absurdities prevailing in the media are the result of desensitization or if they play a compensating function. Providing a definite answer would be a diagnosis of the postmodern human condition. It seems, however, that the media studies do not have tools to allow such an answer.
Keywords:
desensitization, humour, fake news, culture of excess, digital cultureReferences
Ackerman, Diane. 1994. Historia naturalna zmysłów. Tłum. Krystyna Chmiel. Warszawa: Książka i Wiedza. Bocheński, Tomasz. 2005.
Czarny humor w twórczości Witkacego, Gombrowicza, Schulza. Lata trzydzieste. Kraków: Universitas. Bralczyk, Jerzy. 2008.
Brutalizacja języka publicznego. W: Dąbkowski, Grzegorz (red.). Reverendissimae Halinae Satkiewicz cum magna aestimatione. Warszawa: Plejada, s. 59–66.
Brosch, Anna. 2006. Przemoc w grach komputerowych a zjawiska desensytyzacji i katharsis wśród młodzieży gimnazjalnej. Edukacja. Studia, badania, innowacje, 2 (94), s. 94–102.
Brzezińska, Anna. 2013. Specyfika czarnego humoru w najnowszej kinematografii czeskiej. Ogrody Nauk i Sztuk, 3, s. 277–285.
Dziemidok, Bohdan. 1958. O niektórych koncepcjach komizmu. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Nauki Filozoficzne i Humanistyczne, 13, s. 79–103.
Gadamer, Hans-Georg. 2003. Język i rozumienie. Tłum. Piotr Dehnel i Beata Sierocka. Warszawa: Aletheia.
Ganińska, Halina. 2008. Wiek kultury cyfrowej dla nauki w Europie: przyczynek do tematu. W: Ganińska, Halina (red.). Informacja dla nauki a świat zasobów cyfrowych. Poznań: Biblioteka Główna Politechniki Poznańskiej, s. 172–183.
Gerbner, Georg. 2003. Teoria kultywowania postaw George’a Gerbnera. W: Griffin, Em (red.). Podstawy komunikacji społecznej. Tłum. Olga Kubińska, Wojciech Kubiński i Magdalena Kacmajor. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 381–390.
Giddens, Anthony. 2006. Socjologia. Tłum. Alina Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Główczewski, Aleksander. 2013. Komizm w literaturze. Studia w perspektywie komunikacyjnej. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Gołębiewska, Maria. 2002. Estetyka i anestetyka w reklamie społecznej. Sztuka i Filozofia, 21, s. 120–136.
Hobbes, Thomas. 1956. Elementy filozofii. T. 2. Tłum. Czesław Znamierowski. Warszawa: PWN.
Inglot-Brzęk, Elżbieta. 2011. Brak dostępu do Internetu jako wskaźnik wykluczenia społecznego. Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 19, s. 374–385.
Jędrzejko, Mariusz. 2011. Śmierć jako zabawa – człowiek w świecie gier komputerowych i sieciowych (spojrzenie socjopedagogiczne). Media i Społeczeństwo, 1, s. 165–179.
Karwat, Mirosław. 2005. O wymuszeniu medialnym (pamflet na medialny samograj). W: Duczmal, Marian, i Nierenberg, Bogusław (red.). Media elektroniczne w procesie komunikacji rynkowej. Opole: Wydawnictwa Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji, s. 177–203.
Maliszewski, Karol. 2015. Nie do śmiechu… Wokół kwestii humoru w poezji współczesnej. Dyskurs. Pismo naukowo-artystyczne ASP we Wrocławiu, 19, s. 146–159.
Marquard, Odo. 1994. Apologia przypadkowości. Tłum. Krystyna Krzemień-Ojak. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Matusiewicz, Czesław. 1976. Humor, dowcip, wychowanie: analiza psychospołeczna. Warszawa: Nasza Księgarnia.
McLuhan, Marshall. 2004. Zrozumieć media: przedłużenia człowieka. Tłum. Natalia Szczucka-Kubisz. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne.
Meyer, John C. 2000. Humor as a Double-Edged Sword: Four Functions of Humor in Communication. Communication Theory, 3, s. 310–331.
Ochwat, Paweł. 2015. Zjawisko humoru a nowoczesne technologie komunikacyjne. Analiza źródeł tworzenia i kanałów przekazu treści humorystycznych. Media – Kultura – Teologia, 3 (22), s. 33–50.
Passi, Izaak. 1980. Powaga śmieszności. Tłum. Kamelia Minczewa-Gospodarek. Warszawa: PWN.
Pucko, Zygmunt. 2006. Czarny humor jako wyraz filozoficznej postawy wobec śmierci w perspektywie filozofii medycyny i sztuki leczenia. Archeus. Studia z bioetyki i antropologii filozoficznej, 7, s. 69–80.
Rosa, Hartmut (w rozmowie z Michałem Kaczmarczykiem i Tomaszem Szlendakiem). 2010. Głód czasu w kulturze przyspieszenia. Studia Socjologiczne, 4, s. 237–244.
Rusek, Anna. 2012. Wielowymiarowość humoru. Innowacje Psychologiczne, 1, s. 117–127.
Sontag, Susan. 2016. Widok cudzego cierpienia. Tłum. Sławomir Magala. Kraków: Karakter.
Szlendak, Tomasz. 2013. Kultura nadmiaru w czasach niedomiaru. Kultura Współczesna, 1, s. 7–26.
Śnieciński, Marek. 2015. Humor jako element strategii artystycznej – Erwin Wurm i jego dzieła.Dyskurs. Pismo naukowo-artystyczne ASP we Wrocławiu, 19, s. 130–144.
Tomczuk-Wasilewska, Jolanta. 2009. Psychologia humoru. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Walker, John A., i Chaplin, Sarah. 1997. Visual Culture: An Introduction. Manchester – New York: Manchester University Press.
Welsch, Wolfgang. 1998. Estetyka i anestetyka. Tłum. Małgorzata Łukasiewicz. W: Nycz, Ryszard (red). Postmodernizm. Antologia przekładów. Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński, s. 520–546.
Zawojski, Piotr. 2002. Monitory między nami. O byciu razem i osobno w cyberprzestrzeni. W: Gwóźdź, Andrzej, i Zawojski, Piotr. Wiek ekranów: przestrzenie kultury widzenia. Kraków: Rabid, s. 423–431.
Ziv, Avner. 1984. Personality and Sense of Humor. New York: Springer Publishing Company.
Żygulski, Kazimierz. 1985. Wspólnota śmiechu. Studium socjologiczne komizmu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Źródła internetowe
Arthur, Charles. 2006. What Is the 1% Rule? [Online]. Guardian Unlimited. Dostęp: https://www.theguardian.com/technology/2006/jul/20/guardianweeklytechnologysection2 [13.06.2018].
Culkin, John M. 18.03.1967. A Schoolman’s Guide to Marshall McLuhan. The Saturday Review, s. 51–53 i 70–72. [Online]. Dostęp: https://webspace.royalroads.ca/llefevre/wp-content/uploads/sites/258/2017/08/A-Schoolmans-Guide-to-Marshall-McLuhan-1.pdf [14.09.2018].
Lunenfeld, Peter. 2011. Unimodernizm: info-triaż, przyczepne media i niewidzialna wojna ściągania z udostępnianiem. Tłum. Paweł Frelik. W: Celiński, Piotr (red.). Kulturowe kody technologii cyfrowych. Lublin: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie. [Online]. Dostęp: http://www.kody.wspa.pl/01_Peter-Lunenfeld-Unimodernizm-info-tria%C5%B-C-przyczepne-media-i-niewidzialna-wojna-%C5%9Bci%C4%85gania-z-udost%C4%99pnianiem
[13.06.2018].
Podgórski, Michał. 2011. Ucieczka od wizualności i jej społeczne konsekwencje. Fenomen estetyki haptycznej. [Online]. Adam Mickiewicz University Repository. Dostęp: http://hdl.handle.net/10593/1437 [6.12.2017].
Simon, Herbert. 1971. Designing Organisations for a Information-Rich World. W: Greenberger,Martin (red.). Computers, Communications, and the Public Interest. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. [Online]. Carnegie Mellon University Libraries Digital Collections.Dostęp: https://digitalcollections.library.cmu.edu/awweb/awarchive?type=file&item=33748[11.09.2018].
Czarny humor w twórczości Witkacego, Gombrowicza, Schulza. Lata trzydzieste. Kraków: Universitas. Bralczyk, Jerzy. 2008.
Brutalizacja języka publicznego. W: Dąbkowski, Grzegorz (red.). Reverendissimae Halinae Satkiewicz cum magna aestimatione. Warszawa: Plejada, s. 59–66.
Brosch, Anna. 2006. Przemoc w grach komputerowych a zjawiska desensytyzacji i katharsis wśród młodzieży gimnazjalnej. Edukacja. Studia, badania, innowacje, 2 (94), s. 94–102.
Brzezińska, Anna. 2013. Specyfika czarnego humoru w najnowszej kinematografii czeskiej. Ogrody Nauk i Sztuk, 3, s. 277–285.
Dziemidok, Bohdan. 1958. O niektórych koncepcjach komizmu. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Nauki Filozoficzne i Humanistyczne, 13, s. 79–103.
Gadamer, Hans-Georg. 2003. Język i rozumienie. Tłum. Piotr Dehnel i Beata Sierocka. Warszawa: Aletheia.
Ganińska, Halina. 2008. Wiek kultury cyfrowej dla nauki w Europie: przyczynek do tematu. W: Ganińska, Halina (red.). Informacja dla nauki a świat zasobów cyfrowych. Poznań: Biblioteka Główna Politechniki Poznańskiej, s. 172–183.
Gerbner, Georg. 2003. Teoria kultywowania postaw George’a Gerbnera. W: Griffin, Em (red.). Podstawy komunikacji społecznej. Tłum. Olga Kubińska, Wojciech Kubiński i Magdalena Kacmajor. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 381–390.
Giddens, Anthony. 2006. Socjologia. Tłum. Alina Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Główczewski, Aleksander. 2013. Komizm w literaturze. Studia w perspektywie komunikacyjnej. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Gołębiewska, Maria. 2002. Estetyka i anestetyka w reklamie społecznej. Sztuka i Filozofia, 21, s. 120–136.
Hobbes, Thomas. 1956. Elementy filozofii. T. 2. Tłum. Czesław Znamierowski. Warszawa: PWN.
Inglot-Brzęk, Elżbieta. 2011. Brak dostępu do Internetu jako wskaźnik wykluczenia społecznego. Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 19, s. 374–385.
Jędrzejko, Mariusz. 2011. Śmierć jako zabawa – człowiek w świecie gier komputerowych i sieciowych (spojrzenie socjopedagogiczne). Media i Społeczeństwo, 1, s. 165–179.
Karwat, Mirosław. 2005. O wymuszeniu medialnym (pamflet na medialny samograj). W: Duczmal, Marian, i Nierenberg, Bogusław (red.). Media elektroniczne w procesie komunikacji rynkowej. Opole: Wydawnictwa Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji, s. 177–203.
Maliszewski, Karol. 2015. Nie do śmiechu… Wokół kwestii humoru w poezji współczesnej. Dyskurs. Pismo naukowo-artystyczne ASP we Wrocławiu, 19, s. 146–159.
Marquard, Odo. 1994. Apologia przypadkowości. Tłum. Krystyna Krzemień-Ojak. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Matusiewicz, Czesław. 1976. Humor, dowcip, wychowanie: analiza psychospołeczna. Warszawa: Nasza Księgarnia.
McLuhan, Marshall. 2004. Zrozumieć media: przedłużenia człowieka. Tłum. Natalia Szczucka-Kubisz. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne.
Meyer, John C. 2000. Humor as a Double-Edged Sword: Four Functions of Humor in Communication. Communication Theory, 3, s. 310–331.
Ochwat, Paweł. 2015. Zjawisko humoru a nowoczesne technologie komunikacyjne. Analiza źródeł tworzenia i kanałów przekazu treści humorystycznych. Media – Kultura – Teologia, 3 (22), s. 33–50.
Passi, Izaak. 1980. Powaga śmieszności. Tłum. Kamelia Minczewa-Gospodarek. Warszawa: PWN.
Pucko, Zygmunt. 2006. Czarny humor jako wyraz filozoficznej postawy wobec śmierci w perspektywie filozofii medycyny i sztuki leczenia. Archeus. Studia z bioetyki i antropologii filozoficznej, 7, s. 69–80.
Rosa, Hartmut (w rozmowie z Michałem Kaczmarczykiem i Tomaszem Szlendakiem). 2010. Głód czasu w kulturze przyspieszenia. Studia Socjologiczne, 4, s. 237–244.
Rusek, Anna. 2012. Wielowymiarowość humoru. Innowacje Psychologiczne, 1, s. 117–127.
Sontag, Susan. 2016. Widok cudzego cierpienia. Tłum. Sławomir Magala. Kraków: Karakter.
Szlendak, Tomasz. 2013. Kultura nadmiaru w czasach niedomiaru. Kultura Współczesna, 1, s. 7–26.
Śnieciński, Marek. 2015. Humor jako element strategii artystycznej – Erwin Wurm i jego dzieła.Dyskurs. Pismo naukowo-artystyczne ASP we Wrocławiu, 19, s. 130–144.
Tomczuk-Wasilewska, Jolanta. 2009. Psychologia humoru. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Walker, John A., i Chaplin, Sarah. 1997. Visual Culture: An Introduction. Manchester – New York: Manchester University Press.
Welsch, Wolfgang. 1998. Estetyka i anestetyka. Tłum. Małgorzata Łukasiewicz. W: Nycz, Ryszard (red). Postmodernizm. Antologia przekładów. Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński, s. 520–546.
Zawojski, Piotr. 2002. Monitory między nami. O byciu razem i osobno w cyberprzestrzeni. W: Gwóźdź, Andrzej, i Zawojski, Piotr. Wiek ekranów: przestrzenie kultury widzenia. Kraków: Rabid, s. 423–431.
Ziv, Avner. 1984. Personality and Sense of Humor. New York: Springer Publishing Company.
Żygulski, Kazimierz. 1985. Wspólnota śmiechu. Studium socjologiczne komizmu. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Źródła internetowe
Arthur, Charles. 2006. What Is the 1% Rule? [Online]. Guardian Unlimited. Dostęp: https://www.theguardian.com/technology/2006/jul/20/guardianweeklytechnologysection2 [13.06.2018].
Culkin, John M. 18.03.1967. A Schoolman’s Guide to Marshall McLuhan. The Saturday Review, s. 51–53 i 70–72. [Online]. Dostęp: https://webspace.royalroads.ca/llefevre/wp-content/uploads/sites/258/2017/08/A-Schoolmans-Guide-to-Marshall-McLuhan-1.pdf [14.09.2018].
Lunenfeld, Peter. 2011. Unimodernizm: info-triaż, przyczepne media i niewidzialna wojna ściągania z udostępnianiem. Tłum. Paweł Frelik. W: Celiński, Piotr (red.). Kulturowe kody technologii cyfrowych. Lublin: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie. [Online]. Dostęp: http://www.kody.wspa.pl/01_Peter-Lunenfeld-Unimodernizm-info-tria%C5%B-C-przyczepne-media-i-niewidzialna-wojna-%C5%9Bci%C4%85gania-z-udost%C4%99pnianiem
[13.06.2018].
Podgórski, Michał. 2011. Ucieczka od wizualności i jej społeczne konsekwencje. Fenomen estetyki haptycznej. [Online]. Adam Mickiewicz University Repository. Dostęp: http://hdl.handle.net/10593/1437 [6.12.2017].
Simon, Herbert. 1971. Designing Organisations for a Information-Rich World. W: Greenberger,Martin (red.). Computers, Communications, and the Public Interest. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. [Online]. Carnegie Mellon University Libraries Digital Collections.Dostęp: https://digitalcollections.library.cmu.edu/awweb/awarchive?type=file&item=33748[11.09.2018].
Cyrek, B. (2019). Black Humour and Desensitization: Attitudes of Internet Users Towards the Culture of Excess and Fake News. Media - Culture - Social Communication, 4(14), 25–35. https://doi.org/10.31648/mkks.2959
Barbara Cyrek
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytet Jagielloński
<p>mgr, doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka Wydziału Humanistycznego AGH w Krakowie. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół nauk o mediach i edukacji medialnej.</p> Poland
https://orcid.org/0000-0002-3270-6548
Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytet Jagielloński
<p>mgr, doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka Wydziału Humanistycznego AGH w Krakowie. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół nauk o mediach i edukacji medialnej.</p> Poland
https://orcid.org/0000-0002-3270-6548
mgr, doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka Wydziału Humanistycznego AGH w Krakowie. Zainteresowania badawcze koncentruje wokół nauk o mediach i edukacji medialnej.
