Opublikowane: 2019-02-041

„Język tylko wtedy żyje, kiedy ma korzenie”. Strategie intertekstualne w reportażach Wołoka oraz Wilczy notes Mariusza Wilka

Edyta Żyrek-Horodyska
Media - Kultura - Komunikacja Społeczna
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.31648/mkks.2949

Abstrakt

Celem autorki artykułu jest zbadanie strategii intertekstualnych, które wykorzystuje w swych reportażach o Rosji Mariusz Wilk. Szczegółowej analizie poddano książki Wołoka oraz Wilczy notes, w których niezwykle często pojawiają się nawiązania do prac innych autorów. Reportażysta w swych tekstach wielokrotnie cytuje zarówno rosyjskich, jak i polskich twórców: dziennikarzy, literatów i naukowców. Polemizuje z ich tekstami bądź czyni je punktem wyjścia do dalszej dyskusji. Powodem podjęcia zaprezentowanych rozważań jest prześledzenie funkcji i celu tych intertekstualnych nawiązań, jak również określenie roli, jaką pełnią one we współczesnym reportażu literackim.

Słowa kluczowe:

reportaż, intertekstualność, Mariusz Wilk, Rosja, Kołyma, reportaż, intertekstualność, Mariusz Wilk, Kołyma

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Żyrek-Horodyska, E. (2019). „Język tylko wtedy żyje, kiedy ma korzenie”. Strategie intertekstualne w reportażach Wołoka oraz Wilczy notes Mariusza Wilka. Media - Kultura - Komunikacja Społeczna, 1(14), 61–83. https://doi.org/10.31648/mkks.2949

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.