https://doi.org/10.31648/mkks.7261
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji badań laboratoriów cyfrowej humanistyki w perspektywie kultury wernakularnej. Tekst uwzględnia teoretyczne założenia modelu laboratoryjnego oraz kultury wernakularnej jako propozycji metodologicznej, także z uwzględnieniem genezy terminu. Autor podejmuje rozważania na podstawie trzech wyznaczników koncepcji: emergentności, subwersywności strukturalnej, lokalności oraz amatorskości.
Studium przypadku polskich instytucji zostało oparte na wywiadach przeprowadzonych z przedstawicielami trzech medialabów: w Gdańsku, w Krakowie oraz w Katowicach. Wnioski z badań doprowadziły do wysunięcia propozycji analizowania medialabów w kontekście tytułowego paradygmatu, uwzględniając przedmiot podejmowanych aktywności w laboratoriach oraz specyfikę ich funkcjonowania. Badacz zwraca uwagę na aspekty określające działania medialabów: regionalny kontekst historyczny, potrzeby społeczne, lokalna kultura cyfrowa, paradygmat Do It Yourself.
W podsumowaniu autor proponuje szerszy kontekst przyszłych badań laboratoriów cyfrowej humanistyki w europejskich państwach postsocjalistycznych.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.