Etymologie ludowe nazw miejscowości zawarte w „Legendach i podaniach Kurpiów”
Abstrakt
Artykuł przedstawia ludowe podania etymologiczne nazw wsi i miast zawarte w książce „Legendy i podania Kurpiów” (wybór i redakcja: I. Choroszewska-Zyśk, M. Samsel, M. Grzyb, Ostrołęka 2008), w szczególności artykuł dotyczy nazw wsi i miast znajdujących się na Kurpiach i w ich okolicy: Chudek, Dobry Las, Jazgarka, Jednorożec, Mały Płock, Ostrołęka, Serafin, Szwed, Tatary, Wykrot i Zbójna. Autorka zestawia wszystkie ludowe etymologie tych nazw i porównuje je strukturalnie I semantycznie z etymologią naukową.
Słowa kluczowe:
Kurpie, etymologia ludowa, podania etymologiczneBibliografia
Bijak U. (2017): Transonimizacja czyli „wędrówki nazw”. „Folia Onomastica Croatica”, k. 26, s. 1–14. Google Scholar
Brzozowska M. (2009): Etymologia a konotacja słowa. Studia semantyczne. Lublin. Google Scholar
Bubak J. (1993): Księga naszych imion, Wrocław – Warszawa – Kraków. Google Scholar
Cienkowski W. (1972): Teoria etymologii ludowej, Warszawa. Google Scholar
Cieślikowa A. (2006): Onimizacja, apelatywizacja a derywacja. [W:] Oni¬mizacja i apelatywizacja. Red. Z. Abramowicz, E. Bogdanowicz. Białystok, s. 47–56. Google Scholar
Grzyb M. (2008): Od Wydawcy. [W:] Legendy i podania Kurpiów, Legendy i podania Kurpiów. Wybór i redakcja I. Choroszewska-Zyśk, M. Samsel, M. Grzyb. Ostrołęka, s. 4. Google Scholar
Halicka I. (1978): Nazwy miejscowe środkowej i zachodniej Białostocczyzny topograficzne i kulturowe. Warszawa. Google Scholar
Halicka I. (1976): Nazwy miejscowe środkowej i zachodniej Białostocczyzny dzierżawcze, patronimiczne i rodzinne. Warszawa. Google Scholar
Kaleta Z. (1998): Kierunki i metodologia badań. Terminologia. [W:] Polskie nazwy własne. Encyklopedia. Pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko. Warszawa–Kraków, s. 45–81. Google Scholar
Kosyl Cz. (1993): Główne nurty nazewnictwa literackiego (zarys syntezy). [W:] Onomastyka literacka. Red. M. Biolik. Olsztyn, s. 67–100. Google Scholar
Malec M. (2003): Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski. Warszawa. Google Scholar
Michow E. (2008): Legenda Kielc zamknięta w nazwie. Studium etymologiczne i kulturowe. Kielce. Google Scholar
Michow E. (2017): O nadmiernej popularności modelu pamiątkowego w potocznych etymologiach nazw miejscowych. „Poradnik Językowy”, z. 4, s. 37–50. Google Scholar
NMP – Nazwy miejscowe Polski. Historia – pochodzenie – zmiany. Pod red. K. Rymuta. R. II, Kraków 1997. T. IV, Kraków 2001. Google Scholar
Rospond S. (1957): Klasyfikacja strukturalno-gramatyczna słowiańskich nazw geograficznych. Wrocław. Google Scholar
Rospond S. (1984): Słownik etymologiczny miast i gmin PRL. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź. Google Scholar
SJPD – Słownik języka polskiego, pod red. W. Doroszewskiego, t. I–XI, Warszawa 1958–1969. Google Scholar
Taszycki W. (1946): Słowiańskie nazwy miejscowe (Ustalenie podziału). Kraków. Google Scholar
Urbańczyk S. [S. U.], 1992, Nazwy pamiątkowe, [w:] Encyklopedia języka polskiego, pod red. S. Urbańczyka, Wrocław–Warszawa–Kraków, s. 218–219. Google Scholar
Walczak B. (1999): Zarys dziejów języka polskiego. Wrocław. Google Scholar
WSJP – Wielki słownik języka polskiego PAN, red. P. Żmigrodzki, Kraków 2007– (dostęp on line: htpp://www.wsjp.pl). Google Scholar
Zierhoffer K. (1957): Nazwy miejscowe północnego Mazowsza. Wrocław. Google Scholar
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.