Benedetti J., Stanislavski: His Life and Art, Bloomsbury Publishing, London 1999.

Błocian I., Psychoanalityczne wykładnie mitu: Freud, Jung, Fromm, Eneteia, Warszawa 2010. Bloomfield R., Biographical outline, [online] .

Danek D., Sztuka rozumienia: literatura i psychoanaliza, Wydawnictwo IBL, Warszawa 1997.

Danek D., Śmierć wewnętrzna: literatura w świetle doświadczenia psychoanalitycznego, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2012.

Danek D., Freud – odkrycia, pojęcia, twierdzenia, „Arkusz” 2002, nr 5–10. Dąbkowski L., Freud a Jung, „Filozofia” 2006, nr 22.

Drat-Ruszczak K., Teorie osobowości – podejście psychodynamiczne i humanistyczne, (w:) J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, t. II, GWP, Gdańsk 2000.

Dudek Z.W., Jungowska psychologia marzeń sennych, Eneteia, Warszawa 2010. Dybel P., Freud i Segal: o literaturze i sztuce, Akademia Sztuk Pięknych, Gdańsk 2011.

Fiała E., Modele Freudowskiej metody badania dzieła literackiego, Wyd. KUL, Lublin 2012.

Fiała E., Psychoanalityczne interpretacje literatury: Freud, Jumg, Fromm, Lacan, Wyd. KUL, Lublin 2012.

Freud Z., Kultura jako źródło cierpień, Wyd. KR, Warszawa 1992.

Freud Z., Poza zasadą przyjemności, PWN, Warszawa 1975.

Freud Z., Psychopatologia życia codziennego, PWN, Warszawa 1987.

Freud Z., Zarys psychoanalizy, (w:) J. Pawlak (red.), Kierunki filozofii współczesnej, cz. II, Wyd. UMK, Toruń 1995.

Haba M., O twórczości – Freud a Jung, „Topos” 2007, nr 6.

Jung C.G., Archetypy i symbole. Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1976.

Jung C.G., Typy psychologiczne, Wyd. KR, Warszawa 1997.

Kacwin M., Biomechanika ciała i rozumny arlekin. Cielesność „nowego” aktora w świetle teorii Wsiewołoda Meyerholda i Łesia Kurbasa, „Slavica Wratislaviensia” 2011, nr 153.

Kosiński D., Wielka reforma teatru, (w:) idem, Słownik teatru, Zielona Sowa, Kraków 2006.

Krasner D., Strasberg, Adler i Meisner: metoda, „Dialog” 2002, nr 11. Kubikowski T., Czym jest z natury performans, (w:) E. Bal, W. Świątkowska (red.), Performans, performatywność, performer. Próby definicji i analizy krytyczne, Wyd. UJ, Kraków 2013.

Osiński Z., Grotowski i jego Labolatorium, PIW, Warszawa 1980. Pajor K., Psychologia archetypów Junga, Eneteia, Warszawa 2004. Pańkowski G., Konstanty Siergiejewicz Stanisławski i metoda gry aktora jurodiwego, (w:) A. Radomski, R. Bomba (red.), Granice w kulturze, Lublin 2010. Prokopiuk J., Mój Jung, KOS, Katowice 2008.

Rosińska Z., Freud, Wiedza Powszechna, Warszawa 2002.

Rosińska Z., Psychoanalityczne myślenie o sztuce, PWN, Warszawa 1985.

Stanisławski K., Praca aktora nad sobą, t. I–II, Wyd. PWST, Kraków 2014. Strasberg L., Trening teatralny, rozm. przepr. Steiner G., „Dialog” 2002, nr 11.

Warmiński A., Filozofia sztuki C.G. Junga, Towarzystwo Wydawców i Autorów Prac Naukowych „Universitas”, Kraków 1999. Google Scholar