Człowiek w środowisku przyrodniczym : refleksje Mariana Zdziechowskiego

Dariusz Barbaszyński

Opublikowane: 2018-10-161

Nr 8 (2002)

Człowiek w środowisku przyrodniczym : refleksje Mariana Zdziechowskiego

Dariusz Barbaszyński

Abstrakt

W artykule przedstawiam poglądy Mariana Zdziechowskiego na temat różnych przejawów ludzkiego okrucieństwa. Filozof ocenia je jako fakty kwestionujące godność i rzekomą wielkość człowieka. Okrucieństwo jest w istocie konsekwencją biblijnego upadku - skutkiem grzechu pierworodnego. Koncepcję Zdziechowskiego przedstawiam jednak w szerszym kontekście, tzn. jako składnik jego poglądów historiozoficznych. Skłonność do zła interpretuje wówczas Zdziechowski jako pewną właściwość umożliwiającą zrozumienie praw rozwoju historycznego. Filozof szuka w dziejach śladów Bożej ingerencji. Zło i okrucieństwo okazują się w tej perspektywie felix culpa - faktem koniecznym do zbawienia człowieka.

Słowa kluczowe:

absolut, Bóg, człowiek, eschastologia, historia, okrucieństwo, przyroda, zło

Inne teksty tego samego autora

Dariusz Barbaszyński, Wprowadzenie do filozofii kultury Mariana Zdziechowskiego , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: 1994
Dariusz Barbaszyński, Marian Zdziechowski wobec idei religijnego modernizmu , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 5 (1999)
Dariusz Barbaszyński, Metodologia filozoficzna jako sztuka adekwatnego myślenia , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 7 (2001)
Dariusz Barbaszyński, W poszukiwaniu bytu integralnego. Przypadek Trentowskiego , Humanistyka i Przyrodoznawstwo: Nr 10 (2004)

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Barbaszyński, D. (2018). Człowiek w środowisku przyrodniczym : refleksje Mariana Zdziechowskiego. Humanistyka I Przyrodoznawstwo, (8), 49–57. Pobrano z https://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/hip/article/view/1747

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.