Panujący obecnie na świecie porządek społeczno-gospodarczy określa się często mianem "systemu technokratycznego". Sprzyja on co prawda rozwojowi gospodarczemu, ale przynosi również negatywne następstwa w dziedzinie społecznej i ekologicznej. Wielu badaczy sądzi, że ekonomizm cywilizacji przemysłowej jest głównym źródłem kryzysu, w jakim znalazła się cywilizacja zachodnia. Postępujący ciągle podział pracy i hiperorganizacja doprowadziły do dehumanizacji pracy, spowodowały rozluźnienie tradycyjnych więzi etycznych i emocjonalnych ludzi z pracą.
Wszystkie te zjawiska prowadzą do wniosku, iż należy odrzucić liberalne podejście do pracy w teorii ekonomicznej. Nie można dalej traktować pracownika jako siły roboczej i utożsamiać go ze środkami materialnymi produkcji. Dzisiaj twórczość i wartości osobowe człowieka stają się decydującymi czynnikami rozwoju. Wymaga to przejścia do takich form organizacji pracy, które opierają się na zasadach: solidarności, współpracy, współzainteresowania. Warto zatem upowszechniać te modele społeczno-gospodarcze, kóre w praktyce przyniosły spełnienie postulatów ruchu humanizacji pracy. Należy do nich niewątpliwie społeczna gospodarka rynkowa w Niemczech.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.