Rola prowadzącego programy rozrywkowe w rozgłośniach komercyjnych
Abstract
The author deals with the issue of entertainment programmes broadcast by commercial
radio stations. Her aim is to define the features that are specific for that kind of production
and to analyse the role of the presenter in programmes intended for amusement.
The style of the speakers, the language they use and the character of the relationship
between broadcasters and listeners is analysed.
Keywords:
radio, entertainment, journalist, presenter, personalitySupporting Agencies
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
References
Beliczyński, Jan. 2005. Radio jako obiekt zarządzania. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie.
Bernat, Katarzyna. 2012. Dziennikarstwo radiowe: między misją a komercją. iNFOTEZY, 1, s. 1–10.
Dąbrowska, Anna. 2001. O sposobach zmniejszania dystansu między rozmówcami. W: Habrajska, Grażyna (red.). Język w komunikacji. T. 1. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, s. 187–194.
Dybalska, Renata. 2004. Realizacja różnych płaszczyzn komunikacyjnych w wybranych gatunkach wypowiedzi radiowych. W: Dybalska, Renata, Kępa-Figura, Danuta, i Nowak, Paweł (red.).
Przemoc w języku mediów? Analiza semantyczna i pragmatyczna audycji radiowych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 145–182.
Górski, Krzysztof. 2002. Dziennikarz w radiu – uwagi, sugestie, propozycje. W: Adamowski, Janusz (red.). O warsztacie dziennikarskim. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, s. 43–60.
Loewe, Iwona. 2004. O dialogu z widzem w polskiej neotelewizji publicznej. Paratekst jako składnik strumienia telewizyjnego. W: Kita, Małgorzata (red.). Dialog a nowe media. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 85–103.
McLeish, Robert. 2007. Produkcja radiowa. Tłum. Agata Sadza. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
McLuhan, Marshall. 2004. Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka. Tłum. Natalia Szczucka-Kubisz. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne.
Mrozowski, Maciej. 2010. Spectator in spectaculum. Ukryte osobowości programów telewizyjnych TVP1, TVP2, TVN, Polsat. Studia Medioznawcze, 1, s. 19–40.
Olejnik, Katarzyna. 2004. „To dla Ciebie gra Twoje radio” – nadawca i odbiorca stacji radiowej we wspólnej przestrzeni komunikacyjnej. W: Dybalska, Renata, Kępa-
Figura, Danuta, i Nowak, Paweł (red.). Przemoc w języku mediów? Analiza semantyczna i pragmatyczna audycji radiowych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 205–234.
Para, Piotr. 2010. Zmiana społecznej roli dziennikarza w dobie mediów cyfrowych. W: Francuz, Piotr, i Jędrzejewski, Stanisław (red.). Nowe media i komunikowanie wizualne. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski, s. 167–172.
Pleszczyński, Jan. 2013. Epistemologia komunikacji medialnej. Perspektywa ewolucyjna. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Postman, Neil. 2002. Zabawić się na śmierć. Dyskurs publiczny w epoce show-businessu. Tłum. Lech Niedzielski. Warszawa: Muza.
Sorlin, Pierre. 2001. Mass media. Tłum. Karolina Ciekot-Roczon. Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
Stachyra, Grażyna. 2008. Gatunki audycji w radiu sformatowanym. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Stachyra, Marcin. 2011. Radio dla muzyki czy muzyka dla radia? Rola DJ-a w radiu. W: Stachyra, Grażyna, i Hejno-Pawlak, Elżbieta (red.). Radio i społeczeństwo. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 311–324.
Starkey, Guy. 2014. Radio in Context. Houndmills – Basingstoke – Hampshire: Palgrave Macmillan.
Sypra, Stefan. 1936. Słowo w radiu. Antena, 31, s. 4. Vorderer, Peter, Klimmt, Christoph, i Ritterfield, Ute. 2004. Enjoyment: At the Heart of Media
Entertainment. Communication Theory, 14 (4), s. 388–408.
Audycje radiowe
Radio Eska. 16.04.2014. Ranne ptaki. [Nagranie z archiwum autorki artykułu].
Radio Zet. 8.11.2012. Szybki Bill. [Nagranie z archiwum autorki artykułu].
Bernat, Katarzyna. 2012. Dziennikarstwo radiowe: między misją a komercją. iNFOTEZY, 1, s. 1–10.
Dąbrowska, Anna. 2001. O sposobach zmniejszania dystansu między rozmówcami. W: Habrajska, Grażyna (red.). Język w komunikacji. T. 1. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, s. 187–194.
Dybalska, Renata. 2004. Realizacja różnych płaszczyzn komunikacyjnych w wybranych gatunkach wypowiedzi radiowych. W: Dybalska, Renata, Kępa-Figura, Danuta, i Nowak, Paweł (red.).
Przemoc w języku mediów? Analiza semantyczna i pragmatyczna audycji radiowych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 145–182.
Górski, Krzysztof. 2002. Dziennikarz w radiu – uwagi, sugestie, propozycje. W: Adamowski, Janusz (red.). O warsztacie dziennikarskim. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, s. 43–60.
Loewe, Iwona. 2004. O dialogu z widzem w polskiej neotelewizji publicznej. Paratekst jako składnik strumienia telewizyjnego. W: Kita, Małgorzata (red.). Dialog a nowe media. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 85–103.
McLeish, Robert. 2007. Produkcja radiowa. Tłum. Agata Sadza. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
McLuhan, Marshall. 2004. Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka. Tłum. Natalia Szczucka-Kubisz. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne.
Mrozowski, Maciej. 2010. Spectator in spectaculum. Ukryte osobowości programów telewizyjnych TVP1, TVP2, TVN, Polsat. Studia Medioznawcze, 1, s. 19–40.
Olejnik, Katarzyna. 2004. „To dla Ciebie gra Twoje radio” – nadawca i odbiorca stacji radiowej we wspólnej przestrzeni komunikacyjnej. W: Dybalska, Renata, Kępa-
Figura, Danuta, i Nowak, Paweł (red.). Przemoc w języku mediów? Analiza semantyczna i pragmatyczna audycji radiowych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 205–234.
Para, Piotr. 2010. Zmiana społecznej roli dziennikarza w dobie mediów cyfrowych. W: Francuz, Piotr, i Jędrzejewski, Stanisław (red.). Nowe media i komunikowanie wizualne. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski, s. 167–172.
Pleszczyński, Jan. 2013. Epistemologia komunikacji medialnej. Perspektywa ewolucyjna. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Postman, Neil. 2002. Zabawić się na śmierć. Dyskurs publiczny w epoce show-businessu. Tłum. Lech Niedzielski. Warszawa: Muza.
Sorlin, Pierre. 2001. Mass media. Tłum. Karolina Ciekot-Roczon. Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
Stachyra, Grażyna. 2008. Gatunki audycji w radiu sformatowanym. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Stachyra, Marcin. 2011. Radio dla muzyki czy muzyka dla radia? Rola DJ-a w radiu. W: Stachyra, Grażyna, i Hejno-Pawlak, Elżbieta (red.). Radio i społeczeństwo. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, s. 311–324.
Starkey, Guy. 2014. Radio in Context. Houndmills – Basingstoke – Hampshire: Palgrave Macmillan.
Sypra, Stefan. 1936. Słowo w radiu. Antena, 31, s. 4. Vorderer, Peter, Klimmt, Christoph, i Ritterfield, Ute. 2004. Enjoyment: At the Heart of Media
Entertainment. Communication Theory, 14 (4), s. 388–408.
Audycje radiowe
Radio Eska. 16.04.2014. Ranne ptaki. [Nagranie z archiwum autorki artykułu].
Radio Zet. 8.11.2012. Szybki Bill. [Nagranie z archiwum autorki artykułu].
Czarnek-Wnuk, P. (2020). Rola prowadzącego programy rozrywkowe w rozgłośniach komercyjnych. Media - Culture - Social Communication, 1(15), 11–22. https://doi.org/10.31648/mkks.5070
