Nazwy własne pokoi zagadek w Polsce

Martyna Gibka

Politechnika Koszalińska
https://orcid.org/0000-0002-9184-7789


Abstract

Artykuł poświęcony jest nazwom własnym pokoi zagadek w Polsce. Niektóre ze zbadanych chrematonimów pełnią jedynie swoją funkcję prymarną (identyfikacyjno-dyferencjacyjną), a inne również funkcje sekundarne. Wśród drugiej grupy funkcji wyróżniono funkcję semantyczną, lokalizacyjną, ekspresywną, poetycką, aluzyjną i impresywną. Niektóre z funkcji sekundarnych pełni wiele nazw, a inne tylko kilka. Najbardziej produktywnymi cechami motywacyjnymi dla zbadanych nazw okazały się cechy ich denotatów.


Schlagworte:

językoznawstwo, onomastyka, funkcje nazwy własnych, pokoje zagadek


Breza, E. (2005). Nazwy obiektów i instytucji związanych z nowoczesną cywilizacją (chrematonimy). Polskie nazwy własne: encyklopedia, Rzetelska-Feleszko (red.), Kraków: Wydawnictwo IJP PAN, 343-361.   Google Scholar

Cieślikowa, A. (1993). Nazwy własne w różnych gatunkach tekstów literackich. Onomastyka literacka, Biolik (red.), Olsztyn: Wydawnictwa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, 33-39.   Google Scholar

Gałkowski, A. (2011). Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim, francuskim. Wydanie II. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.   Google Scholar

Gałkowski, A. (2015). Funkcja marketingowa chrematonimów w przestrzeni gospodarczej. Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 171-180.   Google Scholar

Gibka, M. K. (2018). Funkcje nazw własnych postaci w powieści. Ujęcie teoretyczne i jego praktyczne zastosowanie. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej.   Google Scholar

Graf, M. (2003). E-nimy jako nowa kategoria nazewnicza. Metodologia badań onomastycznych, Biolik (red.), Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 639-643.   Google Scholar

Graf, M. (2015). Literackie nie-nazywanie. Onomastykon polskiej prozy współczesnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.   Google Scholar

Kuć, J. (2015). Przekształcenia chrematonimów a ich funkcje. Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 319-329.   Google Scholar

Rutkowski, M. (2001). Mikrotoponimia przestrzeni wspinaczkowej. Studium socjoonomastyczne. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.   Google Scholar

SGP: Abramowiczówna, Z. (red.) (1958-1965). Słownik grecko-polski, t.1-4. Warszawa: PWN.   Google Scholar

Siwiec, A. (2003). Nazwy handlowe i ich uwarunkowania społeczno-komunikacyjne (od kultury zideologizowanej do kultury skomercjalizowanej i reklamy). Metodologia badań onomastycznych, Biolik (red.), Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 543-555.   Google Scholar

Tomasik, P. (2015). Współczesna urbanonimia oczami chrematonomasty. Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 665-671.   Google Scholar

Ułańska, M. (2015). Funkcje nazw firm (na przykładzie łódzkich chrematonimów). Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 681-695.   Google Scholar


Veröffentlicht
2019-04-25

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Gibka, M. (2019). Nazwy własne pokoi zagadek w Polsce. Prace Językoznawcze, 21(2), 47–55. https://doi.org/10.31648/pj.3909

Martyna Gibka 
Politechnika Koszalińska
https://orcid.org/0000-0002-9184-7789