Nazwy własne pokoi zagadek w Polsce
Анотація
Artykuł poświęcony jest nazwom własnym pokoi zagadek w Polsce. Niektóre ze zbadanych chrematonimów pełnią jedynie swoją funkcję prymarną (identyfikacyjno-dyferencjacyjną), a inne również funkcje sekundarne. Wśród drugiej grupy funkcji wyróżniono funkcję semantyczną, lokalizacyjną, ekspresywną, poetycką, aluzyjną i impresywną. Niektóre z funkcji sekundarnych pełni wiele nazw, a inne tylko kilka. Najbardziej produktywnymi cechami motywacyjnymi dla zbadanych nazw okazały się cechy ich denotatów.
Ключові слова:
językoznawstwo, onomastyka, funkcje nazwy własnych, pokoje zagadekПосилання
Breza, E. (2005). Nazwy obiektów i instytucji związanych z nowoczesną cywilizacją (chrematonimy). Polskie nazwy własne: encyklopedia, Rzetelska-Feleszko (red.), Kraków: Wydawnictwo IJP PAN, 343-361. Google Scholar
Cieślikowa, A. (1993). Nazwy własne w różnych gatunkach tekstów literackich. Onomastyka literacka, Biolik (red.), Olsztyn: Wydawnictwa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, 33-39. Google Scholar
Gałkowski, A. (2011). Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim, francuskim. Wydanie II. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Google Scholar
Gałkowski, A. (2015). Funkcja marketingowa chrematonimów w przestrzeni gospodarczej. Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 171-180. Google Scholar
Gibka, M. K. (2018). Funkcje nazw własnych postaci w powieści. Ujęcie teoretyczne i jego praktyczne zastosowanie. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej. Google Scholar
Graf, M. (2003). E-nimy jako nowa kategoria nazewnicza. Metodologia badań onomastycznych, Biolik (red.), Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 639-643. Google Scholar
Graf, M. (2015). Literackie nie-nazywanie. Onomastykon polskiej prozy współczesnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Google Scholar
Kuć, J. (2015). Przekształcenia chrematonimów a ich funkcje. Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 319-329. Google Scholar
Rutkowski, M. (2001). Mikrotoponimia przestrzeni wspinaczkowej. Studium socjoonomastyczne. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Google Scholar
SGP: Abramowiczówna, Z. (red.) (1958-1965). Słownik grecko-polski, t.1-4. Warszawa: PWN. Google Scholar
Siwiec, A. (2003). Nazwy handlowe i ich uwarunkowania społeczno-komunikacyjne (od kultury zideologizowanej do kultury skomercjalizowanej i reklamy). Metodologia badań onomastycznych, Biolik (red.), Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 543-555. Google Scholar
Tomasik, P. (2015). Współczesna urbanonimia oczami chrematonomasty. Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 665-671. Google Scholar
Ułańska, M. (2015). Funkcje nazw firm (na przykładzie łódzkich chrematonimów). Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji, Sarnowska-Giefing, Balowski, Graf (red.), Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy „Maiuscula”, 681-695. Google Scholar
Ліцензія
Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
