Między powielaniem istniejących wzorów i onimiczną inwencją – w kontekście pragmatyczno-funkcjonalnych zastosowań nazw marketingowych
Adam Siwiec
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w LublinieАнотація
Przedmiotem artykułu jest refleksja nad dwiema przeciwstawnymi tendencjami, które
dają o sobie znać w nazywaniu obiektów identyfikowanych ze środkami konsumpcji,
czyli w nazwach własnych w zastosowaniu marketingowym. Pierwsza z tych tendencji
łączy się z wprowadzaniem do obiegu nazw według określonego wzoru (układających się
w serie, mających w szerokim rozumieniu charakter modelowy) i z działaniem różnych
semiotycznych konwencji, druga przejawia się w dążeniu do niepowtarzalności w nominacji
i postawieniu na onimiczną inwencję (oryginalność, pomysłowość). Ta ostatnia daje o sobie
znać zwłaszcza w nazwach jako komunikatach i wystąpieniach językowych, które mają
służyć reklamie i w których cel reklamowy łączy się z dążeniem do uatrakcyjniania nazw,
mających przyciągać uwagę ze względu na sposób realizacji przekazu językowego.
Ключові слова:
nominacja za pomocą nazw własnych, motywacje, wzory nazewnicze i konwencje, inwencja onimiczna, chrematonimy marketingowe, komunikacja i funkcje nazw handlowychПосилання
Cieślikowa A. (1996): Metody w onomastycznych badaniach różnych kategorii nazw własnych. „Onomastica” XLI, s. 5–19. Google Scholar
Dąmbska I. (1973): O konwencjach semiotycznych. „Studia Semiotyczne” IV, s. 35–45. Google Scholar
Gałkowski A. (2011): Chrematonomastyka jako autonomizująca się subdyscyplina nauk onomastycznych. [W:] Chrematonimia jako fenomen współczesności. Red. M. Biolik, J. Duma. Olsztyn, s. 181–193. Google Scholar
Gałkowski A. (2014): Motywacja w procesie tworzenia chrematonimii marketingowej. „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”. T. XXVII: Przestrzenie językoznawstwa. Prace dedykowane Profesor Irenie Sarnowskiej-Giefing. Red. M. Graf, s. 63–72.
Crossref
Google Scholar
Gołębiewska M. (2003): O samozwrotności tekstu reklamowego. [W:] Demontaż atrakcji. O estetyce audiowizualności. Gdańsk, s. 261–302. Google Scholar
Jaracz M. (2004): Nazwy polskich biur podróży i agencji turystycznych. [W:] Linguistica Bidgostiana. Red. A. Dyszak. Bydgoszcz, s. 65–76. Google Scholar
Karpenko J.A. (1988): Sovremennoje razvitije russkoj onomastičeskoj sistemy. [W:] Aktualnyje voprosy russkoj onomastiki. Sbornik naučnych trudov. Kiev, s. 5–14. Google Scholar
Kosyl Cz. (1983): Forma i funkcja nazw własnych. Lublin. Google Scholar
Lalewicz J. (1975): Komunikacja językowa i literatura. Wrocław. Google Scholar
Lyons J. (1984): Semantyka. T. 1. Przeł. A. Weinsberg. Warszawa. Google Scholar
Mrózek R. (2007). Innowacyjność onimiczna a innowacje badawcze. [W:] Nowe nazwy własne – nowe tendencje badawcze. Red. A. Cieślikowa, N. Czopek-Kopciuch i K. Skowronek. Kraków, s. 21–28. Google Scholar
Oronowicz-Kida E. (2018): Buciarnia, Hamownia, Kosmetykarnia – formacje potencjalne we współczesnym polskim nazewnictwie. [W:] Onomastyka – neohumanistyka – nauki społeczne. Red. U. Bijak, H. Górny, M. Magda-Czekaj. Kraków, s. 395–402.
Crossref
Google Scholar
Przybylska R. (2002): Konwencje nazewnicze w obrębie nazw barów, kawiarni i restauracji. [W:] Rozmaitości językowe ofiarowane prof. dr. hab. Januszowi Strutyńskiemu z okazji Jego jubileuszu. Red. M. Skarżyński, M. Szpiczakowska. Kraków, s. 247–255. Google Scholar
Rutkiewicz-Hanczewska M. (2011): Chrematonimy w procesie ich generowania – typologia gatunku. [W:] Chrematonimia jako fenomen współczesności. Red. M. Biolik, J. Duma. Olsztyn, s. 409–420. Google Scholar
Rutkiewicz-Hanczewska M. (2012): Nazwy własne w przestrzeni społeczno-komunikacyjnej. Uwagi językoznawcy. „Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji”. Vol. 23, s. 355–363. Google Scholar
Rutkiewicz-Hanczewska M. (2017): Dyfuzja semantyczna w proprialnej przestrzeni marketingowej, czyli rodzime nazwy odapelatywne w modzie. „Onomastica” LXI/2, s. 413–429.
Crossref
Google Scholar
Rutkiewicz-Hanczewska M. (2021): Formacje potencjalne a późnonowoczesna rodzimość nazewnicza, czyli o produktywności onimiczno-apelatywnej. „Prace Językoznawcze” XXIII/2, s. 55–72.
Crossref
Google Scholar
Rutkowski M. (2016): Status obiektów i zasięg funkcjonowania nazw a ogólne tendencje nazwotwórcze. „Onomastica” LX, s. 13–26.
Crossref
Google Scholar
Sawicka G. (2006): Język a konwencja. Bydgoszcz. Google Scholar
Siwiec A. (2012): Nazwy własne obiektów handlowo-usługowych w przestrzeni miasta. Lublin. Google Scholar
Siwiec A., Rutkowski M. (2016): Konwencja i kreacja w nazwach własnych. [W:] Konwencja i kreacja w języku, literaturze i narracji historycznej. Red. M. Karwatowska, R. Litwiński, A. Siwiec. Lublin, s. 101–117. Google Scholar
Szwabe J. (2008): Odbiór komunikatu jako zadanie poznawcze. Ujęcie pragmatyczno-kognitywne. Poznań. Google Scholar
Šrámek R. (1989): Onymické funkce a funkční onomastika. [W:] Aktuálne úlohy onomastiky z hl’adiska jazykovej politiky a jazykovej kultury. Bratislava, s. 250–263. Google Scholar
Šrámek R. (2010): Struktura relacji ‘nazwa własna – rzeczywistość’. [W:] Nazwy własne a społeczeństwo. T. 1. Red. R. Łobodzińska. Łask, s. 23–32. Google Scholar
Tönnies F. (1988): Wspólnota i stowarzyszenie: rozprawa o komunizmie i socjalizmie jako empirycznych formach kultury. Tłum. M. Łukasiewicz. Warszawa. Google Scholar
Uniwersalny słownik języka polskiego PWN (2006). Red. S. Dubisz. T. I–IV. Warszawa. USJP Google Scholar
Wojtak M. (2015): Konwencje (komunikacyjne) – niewola czy źródło inspiracji. „Acta Humana” 6, s. 19–36.
Crossref
Google Scholar
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Ліцензія
Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.